Santo Varni
,_1894,_marble_-_Accademia_Ligustica_di_Belle_Arti_-_DSC02243.JPG) Maria Ighina Barbano, Santo Varni (popiersie z marmuru), 1894, Accademia Ligustica di Belle Arti | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1807 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 stycznia 1885 |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
Santo Varni (ur. 1 listopada 1807 w Genui, zm. 11 stycznia 1885 tamże) – włoski rzeźbiarz, związany z Ligurią. Kierownik katedry rzeźby w Accademia Ligustica di Belle Arti (1838–1885), autor ponad 40 grobowców na cmentarzu Staglieno.
Życiorys i twórczość[edytuj | edytuj kod]
Santo Varni urodził się w Genui 1 listopada 1807 roku. Karierę zawodową rozpoczął jako chłopiec na posyłki u pewnego złotnika, następnie terminował u snycerza. W 1821 roku rozpoczął naukę w Accademia Ligustica pod kierunkiem Giuseppe Gagginiego, kontynuując ją we Florencji pod kierunkiem Lorenza Bartoliniego, którego był ulubionym uczniem. Po powrocie w rodzinne strony stał się popularyzatorem stylu swego mistrza, zwłaszcza po 1837 roku[1], kiedy został powołany, by objąć po Gagginim katedrę rzeźby w Accademia Ligustica[1], na którym to stanowisku pozostawał aż do śmierci[2]. Jako płodny artysta zrealizował liczne prace w Genui, w tym płaskorzeźbę Madonna i Święci w kościele Santissima Annunziata del Vastato; różne grobowce, najpierw w kościele Santissima Concezione[1], potem na cmentarzu Staglieno (ponad 40 prac), w tym: nagrobek rodziny Bracelli Spinola, z 1864 roku, nagrobek Andrei Tagliacane z około 1870 roku, nagrobek rodu De Asarta z 1879 roku[3][2]. Przede wszystkim jednak był autorem wysokiego na 9 m posągu Wiara, zrealizowanego w latach 1866–1875 i ustawionego przed Panteonem cmentarza[4][5].
Z rzeźb świeckich zrealizował posąg Roztropność dla pomnika Krzysztofa Kolumba; posągi dla różnych budynków na fasadzie Teatro Comunale w Savonie, pomnik generała D. Chiodo w Spezii, grób L. Caniny w kościele Santa Croce we Florencji; posąg Emanuela Filiberta w Palazzo Reale w Turynie i grób królowej Marii Teresy w bazylice Superga. Zrealizował też szereg pomników nagrobnych i podobizny świętych w różnych miejscowościach w Europie i Ameryce Południowej oraz liczne popiersia, a zwłaszcza dynastii sabaudzkiej. W jego pracach uwidocznił się wpływ Bartoliniego. Santo Varni był również pisarzem i badaczem historii sztuki włoskiej oraz zapalonym kolekcjonerem. Zmarł 11 stycznia 1885 roku w Genui[1].
Spuścizna artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Dorobek rzeźbiarski Santa Varniego stał się, zwłaszcza po roku 1838, punktem odniesienia dla kilku pokoleń rzeźbiarzy, nie tylko w Genui, końca XIX i początku XX wieku. Wywarł wpływ na język rzeźbiarski, zamknięty do tego czasu w klasycyzmie, uważanym przez wielu krytyków za przestarzały, wprowadzając do niego nowe elementy, zaczerpnięte z romantyzmu, nie wolne jednak od wpływów naturalistycznych[3].
W 2010 roku gmina Genua nabyła obszerny i wyjątkowy zbiór 750 rysunków i 11 rzeźb Santa Varniego, podarowany miastu przez Marca Fabia Apolloniego[3].
Dzieła Santa Varniego na Cimitero Monumentale di Staglieno[edytuj | edytuj kod]
-
Wiara, 1866–1875 -
Grobowiec rodu Dufour, 1859 -
Grobowiec rodziny Bracelli Spinola,1864 -
Grobowiec rodziny Lazzara Patrone, 1876 -
Grobowiec Giuditty Varni (żony artysty), 1875 -
Grobowiec rodziny Carla De Asarty, 1879
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nello Tarchiani w: Enciclopedia Treccani: VARNI, Santo. www.treccani.it. [dostęp 2018-03-13]. (wł.).
- ↑ a b Comune di Genova: Varni Santo. www.staglieno.comune.genova.it. [dostęp 2018-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-22)]. (ang.).
- ↑ a b c Istituto Documentazione Arte Ligure dell’ Ottocento e Novecento: Varni Santo pittore e scultore ligure. www.pittoriliguri.info. [dostęp 2018-03-13]. (wł.).
- ↑ Comune di Genova: La storia - approfondimento. www.staglieno.comune.genova.it. [dostęp 2018-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-18)]. (ang.).
- ↑ Oltre magazine: Il Cimitero Monumentale di Staglieno. www.oltremagazine.com. [dostęp 2018-03-13]. (wł.).