Scindapsus lekarski

Scindapsus lekarski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Monsteroideae
Rodzaj	scindapsus
Gatunek	scindapsus lekarski
	Nazwa systematyczna
	Scindapsus officinalis (Roxb.) Schott; Melet. Bot.: 21 (1832)
Synonimy
	Pothos officinalis Roxb.; Monstera officinalis (Roxb.) Schott; Scindapsus annamicus Gagnep.;
	Pothos officinalis Roxb.; Monstera officinalis (Roxb.) Schott; Scindapsus annamicus Gagnep.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Scindapsus lekarski (Scindapsus officinalis (Roxb.) Schott) – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych pnączy z rodziny obrazkowatych, pochodzących z obszaru od subkontynentu indyjskiego do Indochin.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Scindapsus lekarski (hin. गजपीपल – gajapipal, gaja-pīpal) jest od starożytności uznaną rośliną leczniczą w tradycyjnej medycynie indyjskiej (ajurwedzie). Surowcem leczniczym jest suszony dojrzały kwiatostan^[4] (owocostan^[5]). Wykazuje on działanie termogeniczne, pobudzające, zwiększające popęd płciowy, wykrztuśne, napotne, wiatropędne i antyrobacze. Roślina ta stosowana jest w biegunce, kaszlu, zapaleniu oskrzeli, chorobach gardła i robaczycy^[4]. Badania przeprowadzone w 2010 roku wykazały, że wyciąg z owoców tych roślin jest silnym przeciwutleniaczem^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
↑ ^a ^b Padmanand Warrier (et al.): Indian medicinal plants: a compendium of 500 species. Madras: Orient Longman, 1994, s. 92-95. ISBN 81-250-0763-6. (ang.).
↑ John Lindley: Flora medica. Londyn: Longman, 1838, s. 605-606. (ang.).
↑ Malarkodi Velraj (et al.). Free Radical Scavenging Activity of Scindapsus officinalis Fruits. „Research Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry”. 2 (4), s. 280-283, 2010. ISSN 0975-2331. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-25]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2012-12-18].

[imp-4] Padmanand Warrier (et al.): Indian medicinal plants: a compendium of 500 species. Madras: Orient Longman, 1994, s. 92-95. ISBN 81-250-0763-6. (ang.).

[fm-5] John Lindley: Flora medica. Londyn: Longman, 1838, s. 605-606. (ang.).

[wr-6] Malarkodi Velraj (et al.). Free Radical Scavenging Activity of Scindapsus officinalis Fruits. „Research Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry”. 2 (4), s. 280-283, 2010. ISSN 0975-2331. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]