Sclerophaedon carpathicus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sclerophaedon carpathicus
(Weise, 1875)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

stonki

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Chrysomelinae

Plemię

Entomoscelini

Rodzaj

Sclerophaedon

Podrodzaj

Sclerophaedon s.str.

Gatunek

Sclerophaedon (Sclerophaedon) carpathicus

Synonimy
  • Phaedon carniolicus var. carpathicus Weise, 1875
  • Chrysomela kenderesyi Kiesenwetter, 1879

Sclerophaedon carpathicusgatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1875 roku przez Juliusa Weisego pod nazwą Phaedon carniolicus var. carpathicus[1].

Chrząszcz o krępym, w zarysie krótko-owalnym ciele długości od 4,2 do 5,5 mm. Ubarwienie wierzchu ciała ma czarnomosiężne, ciemnozielone lub błękitne, zawsze z połyskiem metalicznym. Czułki są brunatnoczerwone i słabo grubieją ku wierzchołkom. Odnóża są ciemnobrunatne z czerwonobrunatymi wierzchołkami goleni i stopami. Przedplecze jest około dwukrotnie szersze niż długie, dłuższe niż u S. orbicularis, w zarysie z kątami przednimi lekko zaostrzonymi. Stopy cechują się bardzo płytkim wcięciem na szczycie członu trzeciego. Genitalia samca charakteryzują się zwężającym się ku tępo ściętemu wierzchołkowi prąciem[2].

Owad górski, reglowy[3]. Aktywny od maja do sierpnia. Fitofag. Do jego roślin żywicielskich należy knieć błotna[4].

Gatunek palearktyczny, europejski, zaliczany do subendemitów wschodniokarpackich[3]. Znany z Polski[4], Ukrainy, Rumunii[2][4] i Węgier[5]. Zamieszkuje m.in. Bieszczady, Wyhorlat, Czarnohorę i Gorgany[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. gatunek: Sclerophaedon (Sclerophaedon) carpathicus (Weise, 1875). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
  2. a b c Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973.
  3. a b Jerzy Pawłowski. Endemiczne bezkręgowce Karpat. „Roczniki Bieszczadzkie”. 17, s. 89-128, 2009. 
  4. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1979. 
  5. Sclerophaedon carpathicus (Weise, 1875). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-11].