Seko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seko
Szwedzki Związek Pracowników Usług i Komunikacji
Państwo

 Szwecja

Siedziba

Sztokholm

Data założenia

14 maja 1970

Rodzaj stowarzyszenia

centrala związkowa

Zasięg

organizacja krajowa

Przewdoniczący/a

Gabriella Lavecchia

Powiązania

Public Services International[1], UNI Global Union[2]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Seko (szw: Service– och Kommunikationsfacket, pol. Związek Pracowników Usług i Komunikacji) – szwedzki związek zawodowy.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Organizacja powstała 14 maja 1970 roku jako Szwedzki Narodowy Związek Pracowników Państwowych (SF). Wynikało to z połączenia ośmiu związków:

  • Związek Pracowników Elektrowni Państwowych;
  • Związek Pracowników Szwedzkiej Administracji Cywilnej;
  • Związek Pracowników Cywilnych Szwedzkich Sił Zbrojnych;
  • Szwedzki Związek Pocztowy;
  • Szwedzki Związek Pracowników Więziennictwa;
  • Związek Pracowników Kolei Szwedzkich;
  • Szwedzki Związek Drogowców;
  • Szwedzki Związek Pracowników Telekokomunikacji (Tele Union).

W chwili powstania związek liczył 145350 członków, a w 1986 roku 161794.

W 1995 roku związek przekształcił się w Seko. W następnym roku dołączył Szwedzki Związek Żeglarzy.

Związek dzieli się na dziewięć oddziałów:

  • Transport kolejowy;
  • Publiczna administracja;
  • Pocztowy;
  • Drogi i koleje;
  • Telekomunikacja;
  • Leczenie korekcyjne;
  • Energia;
  • Obrona;
  • Morski[3][4].

Zobacz również[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ The Union of Service and Communication Employees [online], publicservices.international [dostęp 2021-09-23].
  2. ↑ "Victory for Seko members, the Swedish people and the common welfare" [online], UNI Global Union [dostęp 2021-09-23] (ang.).
  3. ↑ Monika Arvidsson, Changes to the »Swedish Model [online], 2014.
  4. ↑ Sweden: The representativeness of trade unions and employer [online], Eurofound [dostęp 2021-09-23] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Seko&oldid=72194531”