Sekwencja Boumy
Sekwencja Boumy – następstwo pięciu rodzajów warstwowania i typu osadu występujące w ławicy skalnej utworzonej przez prąd zawiesinowy. Powszechna struktura we fliszu.
Idąc od spągu ławicy wyróżnia się w sekwencji Boumy następujące człony sekwencji:
- A – uziarnienie frakcjonalne
- B – laminacja pozioma
- C – laminacja przekątna, czasem warstwowanie konwolutne
- D – laminacja pozioma
- E – mułowiec pozbawiony struktur
Pełna sekwencja Boumy oznaczana jest symbolem Tabcde. Często występuje niepełna sekwencja, złożona tylko z niektórych członów. Sekwencja Boumy jest efektem osadzania się osadów w czasie stopniowego wyhamowywania prądu zawiesinowego i zmniejszającej się siły tegoż. Termin wprowadził Arnold Bouma w 1962.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Arnold H. Bouma: Sedimentology of some Flysch deposits: A graphic approach to facies interpretation. Amsterdam: Elsevier, 1962. OCLC 1512070. (ang.).
- Schlumberger Oilfield Glossary. glossary.oilfield.slb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.).
- Ryszard Gradziński, Aleksandra Kostecka, Andrzej Radomski, Rafał Unrug: Zarys sedymentologii. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1986. ISBN 83-220-0275-0. OCLC 925761433.