Sembratowicz
Wygląd
Sembratowicz (ukr. Сембратович, Sembratowycz) – ukraińskie i polskie nazwisko.
Przynajmniej część z nosicieli tego nazwiska ma korzenie łemkowskie[1] i wywodzi się z okolic Nowej Wsi[2]. Najbardziej znani Sembratowiczowie związani byli z rodziną duchownych unickich (greckokatolickich), działających m.in. na obszarze ziemi sanockiej i sądeckiej[3]. Wśród przedstawicieli tej rodziny są m.in.:
- Józef Sembratowicz (1821–1900) – greckokatolicki metropolita halicki i arcybiskup lwowski od 1870, syn Teodozego (1781–1844), greckokatolickiego proboszcza Krynicy[4]
- Sylwester Sembratowicz (1836–1898) – greckokatolicki metropolita halicki i arcybiskup lwowski od 1885, kardynał prezbiter od 1895, syn Antoniego, greckokatolickiego proboszcza Desznicy[5], wnuk Teodozego
- Ludwik Sembratowicz (1837–1892) – Feldmarschalleutnant Armii Austro-Węgier, stryjeczny brat Sylwestra
- Roman Sembratowycz (1875–1906) – ukraiński działacz narodowy, pisarz i publicysta, autor broszury Polonia irredenta, redaktor „Ruthenische Revue”; syn Aleksandra (Ołeksandra), administratora greckokatolickiej parafii w Manastercu, prawnuk Michała (ur. 1751), unickiego proboszcza w Biliczu, który był ojcem Józefa (dziadka Romana) i wspomnianego wcześniej Teodozego
- Lidia Uszkiewicz, z domu Sembratowicz (1908–1981) – polska lekarz psychiatra; praprawnuczka wspomnianego wcześniej Teodozego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Іван Драбчук: Сембратовичі і Галич. davniyhalych.com.ua. [dostęp 2020-07-21].
- ↑ Adam Gawarecki: Wspomnienia. Nowy Sącz: „Rocznik Sądecki”, 2015, s. 14. ISBN 978-83-933269-5-2. [dostęp 2020-07-21].
- ↑ Por. np. potomkowie Leona Sembratowicza (ur. w Królowej Ruskiej), proboszcza m.in. Nowej Wsi i Lubaczowa: 5.2. Linia : Pielgrzymka k. Jasła. myszkowscy.pl. [dostęp 2020-07-21].
- ↑ Andrzej Zięba: Józef Sembratowicz. iPSB. [dostęp 2020-07-21].
- ↑ Andrzej Zięba: Sylwester Sembratowicz. iPSB. [dostęp 2020-07-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sembratowicz. nazwiska-polskie.pl. [dostęp 2020-07-21].
- Рід:Сембратовичі. Rodovid.org. [dostęp 2020-07-21].