Sensemaking
Sensemaking – termin stworzony w 1969 roku przez Karla Weicka, profesora University Michigan w Ann Arbor, dla określenia procesu, w wyniku którego aktorzy społeczni nadają sens otaczającej ich rzeczywistości. Chcąc dostrzec porządek wokół siebie, tworzą abstrakcyjne modele, a następnie się z nimi utożsamiają, biorąc je za rzeczywistość.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
 |
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. |
- Karl Weick: The Social Psychology of Organizing. Wyd. 2. McGraw Hill, 1979. ISBN 0-07-554808-9.
- Karl Weick: Sensemaking in Organizations. Sage, 1995.