Septyma (strofa)
Wygląd
Septyma – strofa siedmiowersowa, rymowana aabccab, pisana najczęściej jedenastozgłoskowcem[1].
- Para za parą w sad! Polonez płynie
- Precz – po miesięcznej nocy seledynie,
- Mara za marą... biały atłas ciżem,
- Srebro mundurów... Mgliście, posuwiście,
- Przez park uwiędły, przez szumiące liście,
- By o dusz zmarłych pokutnej godzinie
- Na głaz kapliczny cicho stać się – krzyżem...
- (Maryla Wolska, z przedwojennej szuflady)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Teresa Kostkiewiczowa, Septyma, [w:] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002.