Septymiusz Senecjo
Postać z Twarzy księżyca | |
Twórca | |
---|---|
Wystąpienia | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
236 |
Data śmierci |
270 |
Rodzina | |
Inne informacje | |
Zajęcie |
lekarz |
Septymiusz Senecjo – postać z powieści Teodora Parnickiego Twarz księżyca, syn królewny chorezmijskiej, Mitroanii.
Wątpliwości związane z urodzeniem[edytuj | edytuj kod]
-
Wazamar – domniemany dziadek
-
Klaudiusz – domniemany ojciec
-
Kwintyliusz – domniemany ojciec
-
Konstancjusz I – alter ego Septymiusza.
Matka Septymiusza, Mitroania, uważała się za córkę króla Chorezmii, Wazamara. W 234 roku znalazła się w Dardanii jako branka rzymskiego żołnierza Ragona Klaudiusza Senecjona. W dwa lata później po tajnym i krótkotrwałym małżeństwie z dwoma synami Ragona: Klaudiuszem i Kwintyliuszem, zaszła z którymś z nich w ciążę. W tym samym roku zginęła pierwsza żona Ragona, Teuta i Ragon poślubił Mitroanię, a urodzonego w tymże 236 roku[a] Septymiusza uznał za swego syna[1]. Niejasność dotyczącą ojca Septymiusza pogłębiły jeszcze podejrzenia Mitroanii, że Ragon podmienił syna w czasie jej gorączki połogowej. Materiału do podejrzeń dostarczył jej fakt, że mąż nazwał chłopca nie Sextus (Szósty), jak by wypadało z dotychczasowej ilości jego dzieci, lecz Septimus (Siódmy)[b]. Już po śmierci Septymiusza, jego pasierb, Sykoriusz Pompejusz przedstawił Mitroanii dowody, zgromadzone przez jej drugiego męża, na poparcie jej podejrzeń. Zaczęła wówczas głosić, że Septymiusz został podstawiony w miejsce jej prawdziwego syna, Konstancjusza, który wkrótce miał zostać cesarzem rzymskim[2]. Narrator powieści stanowczo zaprzecza jednak prawdziwości dowodów, które zostały przedstawione Mitroanii.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Jego ojczym zginął, gdy Septymiusz miał trzy lata[3]. Matka przeznaczyła środki, którymi dysponowała na wykształcenie syna na lekarza. Miał się stać jednym z najznakomitszych lekarzy swoich czasów. Drugi mąż matki Anulinus usynowił go i zapewnił mu niezależność finansową[4][5]. Według Mitroanii Septymiusz odmówił cesarzowi Decjuszowi (249-251) towarzyszenia w wyprawie przeciw Gotom. Z obawy przed gniewem władcy uciekł do Brytanii, ukrywał się wśród Pików, a potem na wyspie Hibernii. Stamtąd wędrując na zachód miał dotrzeć do Atlantydy i okrążywszy kulę ziemską przybyć na dwór Arsacydy Chozroesa[c][6]. Tam prawdopodobnie poznał swą pierwszą żonę, Aleksandrę, córkę króla perskiego, Ardaszyra I, która w 254 roku[d] urodziła mu syna, Kwintusa. Wezwany do chorego Chozroesa[7] nakrył swą żonę na gorącym uczynku mordowania króla armeńskiego i ukarał ją za to śmiercią[e][8].
Po powrocie w granice cesarstwa poślubił rzymską prostytutkę. Poznał ją kilka lat wcześniej. Leczył wówczas jej męża, a ona zapłaciła mu własnym ciałem[9]. Miał z nią trzech synów:
- najstarszego – urodzonego w 258 roku[10], autora trzytomowej historii wojen cesarzy Waleriana, Galiena i Klaudiusza, osadzonego na tronie chorezmijskim przez babkę Mitroanię w 274 roku[f], po utracie władzy kapłana Dzeusa-Jehowy w Bosporze cymmeryjskim[11].
- średniego – pracownika mennicy cesarskiej, który stanął na czele buntu, krwawo stłumionego przez cesarza Aureliana[8];
- najmłodszego – nawróconego na chrześcijaństwo przez Terencję Pergamenkę, uczennicę Orygenesa i Sekstusa Juliusza zwanego Afrykańskim lub Palestyńskim[8].
- adoptował też jej syna z pierwszego małżeństwa – Sykoriusza Pompejusza[9].
Zmarł w 270 roku, ratując ofiary epidemii, która wybuchła wśród wojska po zwycięstwie cesarza Klaudiusza pod Niszem[12].
Związki rodzinne[edytuj | edytuj kod]
Rago | Teuta | |||||||||||
Klaudiusz (cesarz 268-270) |
Kwintyliusz (cesarz 270) |
Mitroania (Chorezmijka) |
||||||||||
lub | ||||||||||||
∞ | ||||||||||||
(podmieniony?) | (rzekomy) | |||||||||||
Septymiusz Senecjo ∞ 1. Aleksandra 2. matka Sykoriusza |
Konstancjusz wymieniony na Septyma (cesarz 306-307) |
|||||||||||
1 | 2 | 2 | 2 | adoptowany | ||||||||
Kwintus Bassus ∞ 5. żona Bassusa |
król Chorezmu potem kapłan w Bosporze |
syn pracownik mennicy |
syn uczeń Orygenesa |
Sykoriusz Pompejusz ∞ 1. Proba 2. NN |
||||||||
1 | 2 | |||||||||||
Kwintus Senecjo | Gajus Basjanus | Sykoriusz Probus | młodsza córka zaręczona z Senecjonem |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Septymiusz zmarł w wieku 34 lat, w tym samym roku co cesarz Klaudiusz, a więc w 270 (Poczet..., s. 439), musiał się więc urodzić w 236 roku.
- ↑ Nie była to jedyna taka anomalia w rodzinie. Septymiusz nazwał swego pierwszego syna Quintus czyli Piąty.
- ↑ Sykoriusz Probus wątpił, by Septymiusz przybył na dwór Chozroesa okrężną drogą. Podzielał zdanie swego ojca, pasierba Septymiusza, że ten w napadach szaleństwa brał samą chęć za dokonanie i łudził się, że dotarł do pozostałości Atlantydy i okrążył kulę ziemską.
- ↑ Pierwszy wnuk Mitroanii urodził się jej, gdy miała prawie 35 lat (Twarz..., ss. 69).
- ↑ Przed wielu laty jego dziad, być może rzekomy, Wazamar, ukarał również śmiercią swą żonę (Twarz..., ss. 48-51).
- ↑ Mitroania wspomina, że osadziła wnuka na tronie chorezmijskim w trzydzieści lat po planowanym osadzeniu tam jej przyszłego syna w czasie przygotowań do wyprawy cesarza Gordiana III w 244 roku (Twarz..., s. 174; Poczet..., s. 384).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 5-12.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 159.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 72.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 83.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 68.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 312.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 112.
- ↑ a b c Parnicki 1961 ↓, s. 135-136.
- ↑ a b Parnicki 1961 ↓, s. 124-125.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 69.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 134.
- ↑ Parnicki 1961 ↓, s. 110.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Teodor Parnicki: Twarz księżyca: powieść z wieków III–IV. Cz. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1961.
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2004. ISBN 83-207-1748-5.