Serena (gatunek literacki)
Serena (prow. serena ’świeżość wieczoru lub nocy’) – staroprowansalski gatunek literacki w formie pieśni wieczornej wyrażającej oczekiwanie nocy zapowiadającej rozkosze miłosne[1].
Utwór tego rodzaju wyraża rozpacz kochanka z powodu dłużącego się dnia uniemożliwiającego mu spotkanie z kochanką (w odróżnieniu od alby wyrażającej żal kochanków z powodu konieczności porannego rozstania)[1]. Jedynym zachowanym do czasów współczesnych utworem tego gatunku jest Ad un fin aman font datz Guirauta Riquiera[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Łukasik 2012 ↓, s. 1007.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Łukasik: Pastorela. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich. Grzegorz Gazda (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 1007.