Seweryn Bukar
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Konstancja Pacanowska |
| Żona |
Julia Budzyńska |
| Dzieci |
Wincenty Bukar |
| Odznaczenia | |
| |
Seweryn Bukar (ur. 1773 w Kijowie, zm. 24 marca 1853 w Ławrynowcach) – pamiętnikarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kijowie, jako syn Adama Bukara, sędziego ziemskiego żytomierskiego, właściciela Januszpola (Podole), i Konstancji z Pacanowskich. W latach 1783–1790 kształcił się w Szkole Rycerskiej (Szkoła Kadetów) w Warszawie, po czym służył w wojsku koronnym jako podporucznik artylerii. W randze porucznika artylerii brał udział w bitwie Tadeusza Kościuszki (przeszedł z nim całą kampanię) z Rosjanami, pod Zieleńcami. 12 czerwca 1792 odznaczony krzyżem Virtuti Militari w grupie pierwszych kawalerów tego odznaczenia. Po klęsce Kościuszki podał się do dymisji, opuścił wojsko i osiadł na Podolu w majątku ojca w Januszpolu. W roku 1794 definitywnie wystąpił ze służby wojskowej i zaczął gospodarować na wsi. Według Tadeusza Bobrowskiego miał w Eliaszówce „pałacyk włoskiego stylu, który bodaj, czy nie nad możność utrzymywał”[1]. Do jego przyjaciół należał także Szymon Ewaryst Konopacki.
Ożenił się z Julią Budzyńską, z którą miał 2 synów i córkę. Według pamiętników Babińskiego starszy syn, Wincenty był dziedzicem Babina a Teofil poetą pisującym do Tygodnika Petersburskiego oraz pamiętnikarzem. Córka została żoną Władysława Bernatowicza, otrzymując Eliaszówkę[1]. Zmarł dożywszy 80 lat (24 marca 1853) w Ławrynowcach, w powiecie zasławskim.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Kilkanaście lat pamiętniczych przeszłości mojej, czyli wspomnienie starego człowieka, pisane od 28 czerwca 1845, fragm. o Szkole Rycerskiej ogł. „Dziennik Warszawski” 1852, nr 231–234; fragmenty wyd. J.I. Kraszewski jako dodatek w książce: Pamiętniki Jana Duklana Ochockiego, t. 4, Wilno 1857; całość wyd. J.I. Kraszewski pt. Pamiętniki... z rękopismu po raz pierwszy ogłoszone, Drezno 1871, Biblioteka Pamiętników i Podróży po Dawnej Polsce, t. 5; wyd. następne: Warszawa (1913), Biblioteka Dzieł Wyborowych; fragmenty wyd. osobno H. Mościcki pt. Szkoła Rycerska w Warszawie, Warszawa 1918; fragmenty przedr. J. Kott, S. Lorentz: Warszawa wieku Oświecenia, Warszawa 1954, s. 86 i 98.
Listy[edytuj | edytuj kod]
- List z roku 1851, rękopis: Ossolineum, sygn. 5997/II.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Mann: Bukar Seweryn. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 112. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
- T. 4: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966, s. 333–334.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pamiętniki Seweryna Bukara w bibliotece Polona