Sieć Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sieć Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego – działanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020, mające na celu wspierania sieci europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa oraz w celu umożliwienia kontaktów między grupami operacyjnymi, służbami doradczymi i badaczami.

Ustanowienie sieci Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego (EPI)[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich powołano sieć europejskiego partnerstwa innowacyjnego[1].

Cele sieci Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego[edytuj | edytuj kod]

Celem sieci Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego (EPI) było:

  • ułatwianie wymiany wiedzy fachowej i dobrych praktyk;
  • ustanawianie dialogu pomiędzy rolnikami i społecznością badawczą oraz ułatwianie włączania wszystkich zainteresowanych stron w proces wymiany wiedzy.

Zadania sieci EPI[edytuj | edytuj kod]

Do zadań sieci europejskiego partnerstwa innowacyjnego należało[1]:

  • zapewnienie funkcji pomocy technicznej i dostarczanie informacji na temat EPI najważniejszym podmiotom;
  • zachęcanie do tworzenia grup operacyjnych i przekazywania informacji o możliwościach oferowanych przez polityki unijne;
  • ułatwianie tworzenia inicjatyw klastrowych i projektów pilotażowych lub demonstracyjnych,
  • zwiększonej wydajności produkcji rolnej, rentowności gospodarczej, zrównoważenia, produktu i efektywnego gospodarowania zasobami;
  • innowacji we wspieraniu biogospodarki;
  • różnorodności biologicznej, usług ekosystemowych, funkcjonalności gleby i zrównoważonej gospodarki wodnej;
  • innowacyjnych produktów i usług dla zintegrowanego łańcucha dostaw; -otwierania nowych możliwości dotyczących produktów i rynków dla producentów pierwotnych;
  • jakości żywności, bezpieczeństwa żywności i zdrowej diety;
  • zmniejszania strat po okresie zbiorów i ograniczania marnotrawstwa żywności;
  • gromadzenie i rozpowszechnianie informacji na temat EPI, w tym odkryć naukowych i nowych technologii mających znaczenie dla innowacji i wymiany wiedzy oraz wymian w obszarze innowacji z państwami trzecimi.

Zgromadzenie Sieci Obszarów Wiejskich[edytuj | edytuj kod]

Według Decyzji Wykonawcza Komisji z 2014 r. określająca strukturę organizacyjną i zasady funkcjonowania europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci europejskiego partnerstwa innowacyjnego powołano zgromadzenie sieci EPI[2].

Zadania Zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Do zadań Zgromadzenia należało szczególności[2]:

  • propagowanie wymiany i tworzenia sieci kontaktów między publicznymi i prywatnymi podmiotami działającymi w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich i innowacji na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa;
  • zapewnienie koordynacji między europejską siecią na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i siecią EPI;
  • zapewnienie ram strategicznych dla działalności europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci EPI, w tym prac tematycznych;
  • zapewnienie odpowiedniego monitorowania oraz oceny działań europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich  i sieci EPI,
  • zgłoszenie Dyrektorowi Generalnemu ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich kandydatur członków Grupy Sterującej.

Członkostwo w Zgromadzeniu[edytuj | edytuj kod]

W skład Zgromadzenia wchodzili następujący członkowie[2]:

  • krajowe sieci obszarów wiejskich (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • instytucje zarządzające, (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • agencje płatnicze, (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • ogólnounijne organizacje pozarządowe wpisane do wspólnego europejskiego rejestru UE, (nie więcej niż 29 członków);
  • ogólnounijne organizacje reprezentujące regionalne lub lokalne organy zajmujące się rozwojem obszarów wiejskich, w tym powiązaniami między obszarami wiejskimi i miejskimi (nie więcej niż trzech członków);
  • lokalne grupy działania LEADER, (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • podmioty świadczące usługi doradztwa rolniczego w obszarze usług wsparcia innowacji powiązanych z grupami operacyjnymi (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • rolnicze instytuty badawcze prowadzące działalność w zakresie innowacji powiązaną z grupami operacyjnymi (jeden członek z każdego państwa członkowskiego).

Zasady funkcjonowania Zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzeniu przewodniczył przedstawiciel Komisji Europejskiej Przewodniczący zwoływał posiedzenie przynajmniej raz w roku[2].  

W porozumieniu z Komisją Zgromadzenie mógł utworzyć podgrupy zajmujące się określonymi zagadnieniami związanymi z celami i zadaniami europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci EPI, w tym stałe podgrupy zajmujące się:

  • innowacjami na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa;
  • inicjatywą LEADER i rozwojem lokalnym kierowanym przez społeczność;
  • oceną programów rozwoju obszarów wiejskich.

Podgrupy prowadzili prace tematyczne na podstawie zakresu zadań określonego przez Zgromadzenie. Przedstawiciel Komisji mogli zaprosić ekspertów i obserwatorów spoza Zgromadzenia posiadających określone kompetencje dotyczące jednej ze spraw w porządku obrad, do udziału w pracach Zgromadzenia lub podgrup w trybie doraźnym.

Zadania  Grupy Sterującej[edytuj | edytuj kod]

Do zadań Grupy Sterującej należało w szczególności[2]:

  • przygotowywanie, realizacja i monitorowanie działań europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci EPI zgodnie ze strategią określoną przez Zgromadzenie;
  • koordynacja prac tematycznych zgodnie z zasadami określonymi przez Zgromadzenie oraz monitorowanie ich realizacji;
  • bieżąca ocena skuteczności i sprawności działań europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich  i sieci EPI;
  • zapewnienie koordynacji prac Zgromadzenia z pracami innych grup ekspertów i komitetów ustanowionych w kontekście dialogu obywatelskiego w dziedzinie obszarów wiejskich;  
  • informowanie Zgromadzenia o swojej działalności.

Członkostwo w Grupie Sterującej[edytuj | edytuj kod]

W skład Grupy Sterującej wchodzili następujący członkowie Zgromadzenia[2]:

  • instytucje zarządzające lub krajowe sieci obszarów wiejskich (jeden członek z każdego państwa członkowskiego);
  • ogólnounijne organizacje, (nie więcej niż dwunastu członków);
  • krajowe organy odpowiedzialne za ocenę programów rozwoju obszarów wiejskich (nie więcej niż czterech członków);
  • podmioty świadczące usługi doradztwa rolniczego lub rolnicze instytuty badawcze  (nie więcej niż czterech członków).

Członkowie Grupy Sterującej powoływani byli przez Dyrektora Generalnego ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich na podstawie wniosku Zgromadzenia odzwierciedlającego geograficzną i tematyczną różnorodność członków europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci EPI i opartego na dobrowolnym zobowiązaniu zgłoszonych członków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2000. CELEX: 32013R1305
  2. a b c d e f Decyzja Wykonawcza Komisji z dnia 20 listopada 2014 r. określająca strukturę organizacyjną i zasady funkcjonowania europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i sieci europejskiego partnerstwa innowacyjnego oraz uchylająca decyzję 2008/168/WE. CELEX: 32014D0825