Siergiej Ignaszewicz

Siergiej Ignaszewicz
Сергей Игнашевич
Pełne imię i nazwisko	Siergiej Nikołajewicz Ignaszewicz
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1979 ; Moskwa
Wzrost	187 cm
Pozycja	środkowy obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
1988–1997	Torpedo Moskwa
1997	Spartak Oriechowo
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2019–2021	Torpedo Moskwa
2021–	Bałtika Kaliningrad
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Siergiej Nikołajewicz Ignaszewicz (cyr. Сергей Николаевич Игнашевич; ur. 14 lipca 1979 w Moskwie) – rosyjski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ignaszewicz urodził się w Moskwie, ale piłkarskie treningi rozpoczął w podmoskiewskim Oriechowie-Zujewie w tamtejszym klubie Spartak Oriechowo. W 1998 roku zadebiutował w jego barwach w Drugiej Dywizji (odpowiednik 3. ligi) i spisywał się na tyle udanie, że awansował z zespołem do Pierwszej Dywizji (odpowiednik 2. ligi). W 1999 Ignaszewicz przeszedł do Krylii Sowietow Samara, jednak w pierwszym sezonie spędzonym w Premier Lidze nie błyszczał. Dopiero w 2000 roku wywalczył miejsce w wyjściowej jedenastce Krylii i wspomógł ją w walce o utrzymanie w lidze.

W 2001 roku Siergiej przeszedł do Lokomotiwu Moskwa i wtedy też wywalczył wicemistrzostwo Rosji. Zadebiutował także w europejskich pucharach – w rozgrywkach grupowych Ligi Mistrzów. W 2002 roku natomiast zajął z Lokomotiwem 2. miejsce, ale zespół miał taką samą liczbę punktów w lidze co CSKA Moskwa i doszło do barażu o mistrzostwo Rosji. W nim lepsi okazali się piłkarze Lokomotiwu, którzy wygrali 1:0, a Ignaszewicz wystąpił przez pełne 90 minut. W 2003 roku Lokomotiw zakończył rozgrywki na 4. pozycji.

Przed rozpoczęciem sezonu 2004 Ignaszewicz zasilił szeregi rywala zza miedzy, CSKA Moskwa. W nim stworzył blok obronny z braćmi-bliźniakami Aleksiejem i Wasilijem Bieriezuckimi, a także Litwinem Deividasem Šemberasem. W tamtym roku sięgnął ze stołecznym klubem po wicemistrzostwo Rosji. Pierwszym sukcesem Siergieja w 2005 roku było zdobycie Pucharu UEFA – Ignaszewicz wystąpił w wygranym 3:1 finale ze Sportingiem. W tym samym roku wywalczył inne sukcesy: mistrzostwo Rosji oraz Puchar Rosji. W 2006 roku kolejnym osiągnięciem Siergieja był drugi z rzędu dublet: mistrzostwo plus krajowy puchar. Był długoletnim kapitanem drużyny CSKA. W 2008 roku został z kolei wicemistrzem kraju, a także zdobywcą krajowego pucharu.

W maju 2018 zakończył klubową karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1998	Spartak Oriechowo	Rosja	Wtoroj diwizion	17	0
1999	Krylja Sowietow Samara	Rosja	Priemjer-Liga	6	1
2000	Krylja Sowietow Samara	Rosja	Priemjer-Liga	25	1
2001	Lokomotiw Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	23	0
2002	Lokomotiw Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	28	1
2003	Lokomotiw Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	24	3
2004	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	22	1
2005	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	22	5
2006	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	26	2
2007	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	26	3
2008	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	28	4
2009	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	29	3
2010	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	28	2
2011	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	30	5
2011-2012	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	38	5
2012-2013	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	28	0
2013-2014	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	30	2
2014-2015	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	30	0
2015-2016	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	25	3
2016-2017	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	24	4
2017-2018	CSKA Moskwa	Rosja	Priemjer-Liga	25	1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Rosji Ignaszewicz zadebiutował 21 sierpnia 2002 roku w zremisowanym 1:1 towarzyskim spotkaniu ze Szwecją. Brał udział w eliminacjach do Euro 2004, ale na sam turniej nie pojechał. Od czasu kwalifikacji do Mistrzostw Świata w Niemczech jest podstawowym zawodnikiem „Sbornej”. Zajął z nią 3. miejsce na Euro 2008.

W lipcu 2018 r. po Mistrzostwach Świata 2018 w Rosji zakończył piłkarską karierę.

Bramki w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

#	Data	Miejsce	Przeciwnik	Bramka	Rezultat	Rozgrywki
1.	7 czerwca 2003	St. Jakob-Park, Bazylea, Szwajcaria	Szwajcaria	2:1	2:2	Eliminacje Euro 2004
2.	7 czerwca 2003	St. Jakob-Park, Bazylea, Szwajcaria	Szwajcaria	2:2	2:2	Eliminacje Euro 2004
3.	6 września 2003	Lansdowne Road, Dublin, Irlandia	Irlandia	1:1	1:1	Eliminacje Euro 2004
4.	9 września 2009	Millennium Stadium, Cardiff, Walia	Walia	1:2	1:3	Eliminacje Mistrzostw Świata 2010
5.	11 października 2011	Stadion Łużniki, Moskwa, Rosja	Andora	2:0	6:0	Eliminacje Mistrzostw Europy 2012
6.	3 września 2014	Ariena Chimki, Chimki, Rosja	Azerbejdżan	3:0	4:0	Mecz towarzyski
7.	18 listopada 2014	Groupama Aréna, Budapeszt, Węgry	Węgry	1:0	2:1	Mecz towarzyski
8.	9 października 2015	Stadion Zimbru, Kiszyniów, Mołdawia	Mołdawia	1:0	2:1	Eliminacje Mistrzostw Europy 2016

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2019 został trenerem Torpedo Moskwa^[1], jednak ze względu na brak licencji UEFA Pro nie mógł formalnie prowadzić zespołu w meczach, dlatego de facto szkoleniowcem był Nikołaj Sawiczew^[2]. W czerwcu 2020 Ignaszewicz rozpoczął szkolenie UEFA Pro, dzięki czemu mógł oficjalnie objąć posadę^[3]. W październiku 2021 został trenerem Bałtiki Kaliningrad^[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Honoru – 2018^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ – СТАРШИЙ ТРЕНЕР «ТОРПЕДО». torpedo.ru, 2019-06-04. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).
↑ РФС запретил Мусаеву, Шаронову и Игнашевичу демонстративно руководить командами. sport24.ru, 2019-07-14. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).
↑ СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ – ГЛАВНЫЙ ТРЕНЕР «ТОРПЕДО». torpedo.ru, 2020-06-18. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).
↑ СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ — ГЛАВНЫЙ ТРЕНЕР БАЛТИКИ!. fc-baltika.ru, 2021-10-02. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).
↑ Указ Президента Российской Федерации от 24.07.2018 г. № 449. kremlin.ru. [dostęp 2022-10-15]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Siergiej Ignaszewicz w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ – СТАРШИЙ ТРЕНЕР «ТОРПЕДО». torpedo.ru, 2019-06-04. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).

[3] РФС запретил Мусаеву, Шаронову и Игнашевичу демонстративно руководить командами. sport24.ru, 2019-07-14. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).

[4] СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ – ГЛАВНЫЙ ТРЕНЕР «ТОРПЕДО». torpedo.ru, 2020-06-18. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).

[5] СЕРГЕЙ ИГНАШЕВИЧ — ГЛАВНЫЙ ТРЕНЕР БАЛТИКИ!. fc-baltika.ru, 2021-10-02. [dostęp 2022-10-17]. (ros.).

[6] Указ Президента Российской Федерации от 24.07.2018 г. № 449. kremlin.ru. [dostęp 2022-10-15]. (ros.).

[t-7] tymczasowo

[t-8] tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[A]