Przejdź do zawartości

Sigma Scorpii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigma Scorpii
σ Sco
Ilustracja
Czerwony obszar u dołu zdjęcia to mgławica refleksyjna otaczająca sigmę Scorpii
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Skorpion

Rektascensja

16h 21m 11,316s[1]

Deklinacja

-25° 35′ 34,05″[1]

Paralaksa (π)

0,00468 ± 0,00060[1]

Odległość

697 ± 102 ly
214 ± 31 pc

Wielkość obserwowana

2,89m[1]

Ruch własny (RA)

-11,42 ± 0,78 mas/rok

Ruch własny (DEC)

-26,83 ± 0,74 mas/rok

Prędkość radialna

-7,4 ± 1,3 km/s

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

O9,5 V / B7 V[1]

Charakterystyka orbitalna
Okres orbitalny

33 d[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 20 Sco
2MASS: J16211131-2535342
Cordoba Durchmusterung: CD-25 11485
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 607
Boss General Catalogue: GC 21982
Katalog Henry’ego Drapera: HD 147165
Katalog Hipparcosa: HIP 80112
Katalog jasnych gwiazd: HR 6084
SAO Star Catalog: SAO 184336
Alniyat, Al Niyat; CPD-25 5785

Sigma Scorpii (σ Sco) – gwiazda wielokrotna w gwiazdozbiorze Skorpiona. Znajduje się około 697 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ma tradycyjną nazwę Alniyat lub Al Niyat, którą dzieliła z Tau Scorpii. Nazwa wywodzi się z języka arabskiego, pochodzi od słowa ‏النياط‎ al niyāţ, oznaczającego „tętnice” (w astronomii arabskiej gwiazda Antares reprezentowała serce)[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna formalnie zatwierdziła użycie nazwy Alniyat dla określenia tej gwiazdy[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Położenie w gwiazdozbiorze

Alniyat należy do asocjacji Skorpiona OB2, grupy podobnych gwiazd powstałych w zbliżonym czasie. W centrum układu znajduje się para bardzo jasnych i gorących gwiazd ciągu głównego, o temperaturze około 30 tysięcy kelwinów i jasnościach od 65 do 27 tysięcy razy większych niż jasność Słońca. Gorętszy składnik należy do późnego typu O, nieco chłodniejszy do typu B. Jest to układ spektroskopowo podwójny, obracający się wokół wspólnego środka masy co 33 dni. Towarzyszą mu dwie słabiej widoczne gwiazdy, również reprezentujące typ widmowy B. Jedna z gwiazd jest zmienną typu Beta Cephei, której jasność zmienia się o 10%. Materia międzygwiazdowa powoduje osłabienie blasku Sigma Scorpii o ponad 1m i sprawia, że wydaje się ona mieć białożółtą, a nie białoniebieską barwę. Promieniowanie tych gwiazd oświetla i jonizuje mgławicę wokół układu, widoczną na zdjęciach astronomicznych. Gwiazdy mają wiek kilku milionów lat; w przyszłości oba składniki centralnej pary eksplodują jako supernowe, podczas gdy ich dalsze towarzyszki zakończą życie jako masywne białe karły[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Sigma Scorpii w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c Jim Kaler: Sigma Scorpii. STARS. [dostęp 2016-09-18]. (ang.).
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 371. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-11].