Sigurd Wongraven

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigurd Wongraven
Ilustracja
Sigurd "Satyr" Wongraven podczas koncertu wraz z zespołem Satyricon 13 sierpnia 2009 roku
Pseudonim

Satyr

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1975
Oslo

Pochodzenie

Oslo, Norwegia

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe

Gatunki

black metal, folk metal, dark ambient

Zawód

muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów, producent muzyczny, inżynier dźwięku

Aktywność

od 1990

Wydawnictwo

Moonfog Productions

Zespoły
Satyricon (od 1991)
Storm (1993-1995)

Sigurd Wongraven (ur. 28 listopada 1975[1]), znany również jako Satyr – norweski muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów i multiinstrumentalista, a także producent muzyczny oraz inżynier dźwięku. Sigurd Wongraven znany jest przede wszystkim z wieloletnich występów w blackmetalowej grupie muzycznej Satyricon[2]. W 2003 roku wraz z zespołem otrzymał nagrodę norweskiego przemysłu fonograficznego Spellemannprisen[3]. W 1995 roku wydał solowy album pt. Fjelltronen w stylistyce dark ambient. W latach 1993-1995 współtworzył folk metalową grupę Storm.

Był także członkiem krótkotrwałego projektu Black Diamond Brigade[4]. Skład współtworzyli ponadto Knut "Euroboy" Schreiner z zespołu Turbonegro, Torgny Amdam związany z kwintetem Amulet, lider Ralph Myerz and the Jack Herren Band - Tarjei Strøm oraz Billy Gould znany z występów w Faith No More[4]. Formacja zarejestrowała jeden singel na którym znalazła się interpretacja utworu "Black Diamond" z repertuaru Kiss. Utwór dotarł do 5. miejsca norweskiej listy przebojów[5]. Muzyk współpracował również z takimi zespołami jak: Darkthrone, Grim Faeries, Eibon, Celtic Frost czy Thorns. Wongraven jest współwłaścicielem wytwórni muzycznej Moonfog Productions. Firma wydała m.in. nagrania takich zespołów jak: Darkthrone, Dødheimsgard czy Gehenna. Od 2008 roku jest endroserem gitar amerykańskiego producenta firmy ESP[6].

Chodził do szkoły podstawowej we wsi Alværn w Nesodden. W wieku dziesięciu lat przeprowadził się wraz z rodziną do Oslo, gdzie ukończył gimnazjum Forsøksgymnaset. Według muzyka pierwszym albumem który kupił za własne pieniądze była płyta zespołu AC/DC pt. Let There Be Rock (1977). Miał wówczas osiem lat. Wongraven jest miłośnikiem motoryzacji, jest właścicielem dwóch samochodów: Porsche Boxster 987 Racing Sport i Porsche 911 Carrera Sport[7].

Od 2010 roku w sprzedaży dostępne są wina sygnowane nazwiskiem muzyka wytwarzane przez włoską winiarnię Roagna w Piemoncie[8][9]. Produkt dostępny jest w dwóch odmianach: Langhe Rosso Alleanza Nero di Wongraven 2009 oraz Barolo Unione Nero di Wongraven 2006[8]. Również w 2010 roku ukończył kurs dla sommelierów Wine & Spirit Education Trust (WSET) Advanced Certificate 2. stopnia[10]. W 2011 roku muzyk poprowadził degustację własnych win w ramach festiwalu muzyki heavymetalowej Inferno Metal Festival[11].

Obecność w mediach[edytuj | edytuj kod]

Zespół Satyricon cieszy się znaczną popularnością w rodzimej Norwegii, sam Sigurd Wongraven jest natomiast określany powszechnie jako gwiazda i celebryta. W 1994 roku Wongraven wystąpił w filmie dokumentalnym pt. Det svarte alvor w reżyserii Gunnara Grøndahla[12]. Obraz został poświęcony zjawisku satanizmu, a także muzyce blackmetalowej. W 2004 roku w ramach programu telewizyjnego Norsk Rocks Historie emitowanego na antenie norweskiej telewizji publicznej NRK1 wystąpił w odcinku poświęconemu muzyce blackmetalowej[13].

W 2004 roku telewizja NRK1 zrealizowała także film dokumentalny poświęcony występowi zespołu Satyricon na festiwalu Wacken Open Air w Niemczech. W 2010 roku w ramach promocji własnych win, muzyk wystąpił w programie God Morgen Norge! emitowanym na antenie norweskiej stacji telewizyjnej TV2[14][15]. Był także gościem takich programów jak: Senkveld med Thomas og Harald (TV2), Sommertid (TV2), Lydverket (NRK1) czy Dama til (NRK3)[16][17][18].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Satyricon (zespół muzyczny), w sekcji Dyskografia.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Det svarte alvor (1994, film dokumentalny, reżyseria: Gunnar Grøndahl)
  • Så jävla metal (2011, film dokumentalny, reżyseria: Yasin Hillborg)[29]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sigurd Wongraven Biography. www.imdb.com. [dostęp 2010-04-21]. (ang.).
  2. ↑ Steve Huey: Satyricon Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2010-04-21]. (ang.).
  3. ↑ Spellemannprisen, 2002. www.spellemann.no. [dostęp 2011-11-17]. (norw.).
  4. ↑ a b 'All-Star' KISS Tribute Band Performs At Norwegian ALARM AWARDS - Feb. 22, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-11]. (ang.).
  5. ↑ VG-Lista: Black Diamond Brigade. lista.vg.no. [dostęp 2012-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (norw.).
  6. ↑ Satyr (Satyricon) Joins the ESP Family!. espguitars.com. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  7. ↑ Upadek świata jest już bliski (rozmowa z liderem Satyricon). muzyka.wp.pl. [dostęp 2010-04-21]. (pol.).
  8. ↑ a b SATYRICON Frontman Launches His Own Wine - Nov. 7, 2010. Blabbermouth.net. [dostęp 2010-11-08]. (ang.).
  9. ↑ Norges beste kjendisviner. www.kjendis.no. [dostęp 2012-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-23)]. (norw.).
  10. ↑ Jan Thomas Holmlund: Det er som en våt drøm. www.kjendis.no. [dostęp 2012-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-23)]. (norw.).
  11. ↑ SATYRICON Frontman To Host Wine-Tasting Event During INFERNO Festival - Apr. 8, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  12. ↑ Det Svarte Alvor (1994) A Black Metal Documentary. fuckmiamore.com. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  13. ↑ Norsk Rocks Historie (TV mini-series 2004). www.imdb.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  14. ↑ Heavy metal-vin. Fra black metal-musikk til Barolo-vin. www.tv2.no. [dostęp 2012-02-09]. (norw.).
  15. ↑ Satyr interviewed on Norwegian TV2, 16 Nov 2010. www.myspace.com/satyriconbg. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  16. ↑ Sigurd Wongraven. www.filmfront.no. [dostęp 2012-02-09]. (norw.).
  17. ↑ Lene Alexandra intervjuer Satyricon. www.nrk.no. [dostęp 2012-02-09]. (norw.).
  18. ↑ Dama til: Episode 5: Sigurd Wongraven. p3.no. [dostęp 2012-02-11]. (norw.).
  19. ↑ Wongraven – Fjelltronen. www.metal-archives.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  20. ↑ Storm – Nordavind. www.metal-archives.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  21. ↑ Darkthrone – Total Death. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  22. ↑ Darkthrone – Goatlord. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  23. ↑ Gehenna – Murder. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  24. ↑ Thorns – Thorns. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  25. ↑ Grim Faeries – Disenchanted Forest. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  26. ↑ Khold – Phantom. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  27. ↑ Gehenna – WW. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  28. ↑ Celtic Frost – Monotheist. www.discogs.com. [dostęp 2011-12-14]. (ang.).
  29. ↑ Så jävla metal (2011). www.imdb.com. [dostęp 2013-03-12]. (ang.).
Satyricon
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Single
Minialbumy
Splity
Kompilacje
Dema
Wideografia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sigurd_Wongraven&oldid=72295622”