Siodło baryczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siodło baryczne – obszar w układzie barycznym między dwoma niżami (lub zatokami niskiego ciśnienia) i dwoma wyżami (lub klinami wysokiego ciśnienia) ułożonymi na przemian[1]. Funkcja ciśnienia ma kształt siodłowy. Wykazuje podobieństwo do górskiej przełęczy, gdy izobary traktować jako poziomice. Charakteryzuje się występowaniem słabych wiatrów o zmiennym kierunku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Multimedialna Encyklopedia Powszechna WIEM edycja 2006. Young Digital Poland S.A., 2006.