Skórkotrzęsak ciernisty
_D.A._Reid_342451.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skórkotrzęsak ciernisty |
| Nazwa systematyczna | |
| Heteroradulum deglubens (Berk. & Broome) Spirin & Malysheva Fungal Biology 121(8): 710 (2017) | |
_D.A._Reid_342457.jpg)
_D.A._Reid_396619.jpg)
Skórkotrzęsak ciernisty (Heteroradulum deglubens (Berk. & Broome) Spirin & Malysheva) – gatunek grzybów z rzędu uszakowców (Auriculariales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Heteroradulum, Auriculariaceae, Auriculariales, Auriculariomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozowali go w 1875 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome nadając mu nazwę Radulum deglubens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Spirin & Malysheva w 2017 r[1].
- Eichleriella deglubens (Berk. & Broome) Lloyd 1913
- Radulum deglubens Berk. & Broome 1875
Nazwę polską zaproponował w 2003 r. Władysław Wojewoda, w 1977 r. ten sam autor opisywał ten gatunek jako eichleriella ciernista[3]. Po przeniesieniu do rodzaju Heteroradulum obydwie polskie nazwy stały się niespójne z nazwą naukową.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jednoroczny, rozpostarty lub rozpostarto-odgięty, czasami w kształcie kubka, skórzasty. Górna powierzchnia początkowo kutnerowata lub omszona, potem naga, strefowana, żółtawobrązowa. Powierzchnia hymenialna zazwyczaj kolczasta, o kolcach pojedynczych lub złożonych i barwie brązowej, często z różowym odcieniem[4].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny. Strzępki ze sprzążkami, o średnicy 2–3 μm, w warstwie podstawowej brązowe, poza tym hialinowe. Występują szkliste dendrohyfidy. Probazydium gruszkowate, o rozmiarach 19–21 × 8–9 μm. Metabasidium podzielone podłużną przegrodą. Bazydiospory cylindryczne, zakrzywione, szkliste, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne, o rozmiarach (13–)16–21 × (6–)7–9 μm inne źródła podają rozmiar 12–18 × 6–7 μm[4].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w USA. Kanadzie i w Europie[4]. W Polsce gatunek rzadki, do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska: w Dolinie Białego w Tatrzańskim Parku Narodowym i w Białowieskim Parku Narodowym. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[5].
Saprotrof. Występuje w lasach na martwym drewnie, W Polsce notowany na drewnie świerka pospolitego[3], w innych krajach na drewnie wierzby i topoli[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-10-27].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-10-27]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Mycobank. Eichleriella deglubens. [dostęp 2017-10-27].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.