Skład Solny
49°55′53″N 22°53′51″E/49,931389 22,897500| Artykuł |
49°55'53"N 22°53'51"E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°54'11.016"N, 22°53'40.992"E |
| - błąd |
0 m |
| Odległość |
3335 m |
| dawna wieś | |
 Skład Solny na mapie z 1938 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (1943) |
132 |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Tablice rejestracyjne |
RJA |
| SIMC | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Radymno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
| 49°55′53″N 22°53′51″E/49,931389 22,897500
| |
Skład Solny (ukr. Склад Сільний) – nieistniejąca już miejscowość w Polsce, która znajdowała się na terenie obecnego województwa podkarpackiego, w powiatu jarosławskiego, w gminy Radymno. Leżał w pobliżu miejscowości Sośnica-Brzeg na prawym brzegu Sanu.
Skład Solny był wsią ukraińską. W 1921 roku liczył 356 mieszkańców, w tym 341 ukraińskich grekokatolików i 15 Żydów[1]. Do 1934 stanowiła gminę jednostkową w powiecie przemyskim, za II RP w woј. lwowskim. W 1934 w nowo utworzonej zbiorowej gminie Stubno[2]. Tam utworzyła gromadę składającą się z miejscowości Skład Solny[3].
Podczas II wojny światowej w gminie Medyka w powiecie Przemysl w dystrykcie krakowskim (Generalne Gubernatorstwo). Liczył wtedy 132 mieszkańców[4]. Ukraińcy zostali dobrowolnie i przymusowo deportowani do ZSRR[5].
Po wojnie w gminie Stubno w powiecie przemyskim w województwie rzeszowskim[6]. Jesienią 1954 zniesiono gminy, tworząc gromady. Skład Solny wszedł w skład nowo utworzonej gromady Michałówka w powiecie radymniańskim wraz z Michałówką, Grabowcem i Nienowicami oraz przysiółkiem Brzeg[7], a po jej zniesieniu 31 grudnia 1961 – gromady Duńkowice w powiecie jarosławskim[8].
Nazwa miejscowości nie występuje w systemie TERYT, który został wprowadzony w 1999 r.[9]
Nazwa miejscowości pochodzi z czasów, gdy znajdował się tu skład soli, dowożonej od XV w. z królewskich żup (warzelni) w rejonie Drohobycza. Sól tę w istniejącej tuż obok przystani na Sanie ładowano na łodzie i tratwy i spławiano do Sandomierza, a następnie do Gdańska[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 13 : Województwo Lwowskie
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 548
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 97
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Informacija pro antyukrajinśki akciji na terenach Jarosławszczyny ta Lubacziwszczyny, w: Polśko-ukrajinśki stosunky w 1942–1947 rr. u dokumentach OUN ta UPA, red. W. Wiatrowycz, t. 2, Lwiw 2011, s. 865. Tłumaczenie z języka ukraińskiego.
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Uchwała Nr 22/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu jasielskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41)
- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 245
- ↑ TERYT
- ↑ Stanisław Kłos: Województwo rzeszowskie. Przewodnik, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1973, s. 115-116
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Skład Solny al. Skład Barycki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 679.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady |
|
| Integralne części wsi |
|
| Dawne wsie |
