Skarbiec katedralny w Essen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra w Essen

Skarbiec katedralny w Essen (niem. Domschatz) – zbiory średniowiecznej rzeźby i rzemiosła artystycznego, należące do najbogatszych tego typu zbiorów sztuki w Niemczech.

Dzieje[edytuj | edytuj kod]

Przednia oprawa Ewangeliarza Teofano

Dzieje skarbca są ściśle powiązane z powstaniem żeńskiego opactwa w Essen, w którego skład oprócz klasztoru wchodzą kościół pw. Świętych Kosmy i Damiana oraz przylegający do niego kościół Świętego Jana Chrzciciela. Swoje bogactwo skarbiec zawdzięcza przede wszystkim władcom z dynastii Ludolfingów, którzy de facto byli w silnej relacji z esseńskimi opatkami. Cesarz Otton III podarował klasztorowi swoje insygnia koronacyjne – miecz i prawdopodobnie koronę, którą przyjął podczas koronacji na króla Niemiec w 983. W czasie koronacji miał trzy lata.

Obecny skarbiec katedralny powstał w 1957 wraz z założeniem w Essen lokalnego biskupstwa podległego arcybiskupstwu kolońskiemu. Historyczne zbiory zgromadzono w budynku przy Burgplatz (Placu Zamkowym) obok katedry. Dwa cenne dzieła z czasów Ottonów – Złota Madonna i siedmioramienny świecznik z ok. 1000 stanowią część wystroju katedry. W latach 2008-2009 miał miejsce w skarbcu generalny remont. Na ten okres ogromna część zbiorów sztuki ze skarbca została zaprezentowana na wystawie zorganizowanej w Muzeum Zagłębia Ruhry (niem. Ruhrlandmuseum) w Essen. Zatytułowana Gold vor Schwarz wystawa trwała do 11 stycznia 2009, zaś ponowne otwarcie skarbca miało miejsce 15 maja 2009 roku.

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Ukrzyżowanie pędzla Bartholomäusa Bruyna

Bogate zbiory sztuki tworzą liczne dzieła rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego. Rzeźbę reprezentuje przede wszystkim Złota Madonna – wykonana z drewna lipowego i pokryta w całości cienką warstwą złota figura Marii z Dzieciątkiem, pełniąca niegdyś funkcję rzeźby kultowej, datowana na ok. 980. Ze złotnictwa wyróżniają się cztery krzyże procesyjne, wśród nich dwa ottońskie powstałe za panowania opatki Matyldykrzyż Ottona i Matyldy oraz emaliowany krzyż Matyldy. Pamiątkami po opatce Teofanoewangeliarz z licznymi miniaturami i oprawą wykonaną z kości słoniowej z reliefowymi przedstawieniami m.in. Ukrzyżowania, kolejne dwa krzyże procesyjne oraz relikwiarz gwoździa z Krzyża Pańskiego. Z cesarzem Ottonem III związane są dwa dzieła będące insygniami koronacyjnymi – korona i ceremonialny miecz wykonany ze stali damasceńskiej. Bezcennym dziełem malarstwa książkowego jest Ewangeliarz Altfrida (biskupa Hildesheim) datowany na ok. 800/850. Ponadto kilkanaście bogato zdobionych XIV-wiecznych agraf o burgundzkim pochodzeniu, relikwiarze św. Marsusa oraz patronów esseńskiej katedry Kosmy i Damiana, dzieła gotyckiego malarstwa tablicowego – XVI-wieczne kwatery ołtarzowe malowane przez kolońskiego malarza Bartholomäusa Bruyna oraz liczne rzeźby, utensilia mszalne i dokumenty.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Klaus Gereon Beuckers, Ulrich Knapp, Farbiges Gold – Die ottonischen Kreuze in der Domschatzkammer Essen und ihre Emails. Domschatzkammer Essen 2006.
  • Georg Humann, Die Kunstwerke der Münsterkirche zu Essen, Düsseldorf 1904
  • Birgitta Falk, Thomas Schilp, Michael Schlagheck (red.), ... wie das Gold den Augen leuchtet. Schätze aus dem Essener Frauenstift., Essen 2007
  • Gold vor Schwarz – Der Essener Domschatz auf Zollverein, Katalog wystawy w Ruhrlandmuseum w Essen, Essen 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]