Skocznia narciarska na zboczu Kiczerki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocznia narciarska na zboczu Kiczerki w Sławsku
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Sławsko
(do 1939 r. Polska)

Data otwarcia

19 stycznia 1908

Igelit

brak

brak współrzędnych

Skocznia narciarska na zboczu Kiczerki w Sławsku – nieistniejąca skocznia narciarska, zlokalizowana w Sławsku, na północnym stoku góry Kiczerki (845 m n.p.m.).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przed I wojną światową[edytuj | edytuj kod]

Początki skoków narciarskich w Sławsku sięgają 19 stycznia 1908, gdy sekcja narciarska Czarnych Lwów zorganizowała tam drugie - po rozegranym rok wcześniej konkursie w lwowskim Parku Kilińskiego - zawody tej dyscypliny w historii ziem polskich (w granicach przedrozbiorowych)[1]. To jednocześnie najwcześniej rozegrany konkurs na ziemiach polskich, którego znane są częściowe wyniki: zwyciężył Leszek Pawłowski (najprawdopodobniej)[a] przed Leopoldem Woroszem[1]. Obiekt w Sławsku była jedną z niewielu skoczni używanych przez polskie środowiska narciarskie przed I wojną światową - obok obiektów na Kalatówkach w Zakopanem i w Parku Kilińskiego we Lwowie. Pozwalała na oddawanie skoków na odległość ok. 14 metrów (J. Jarzyna, E. Hardt w 1914 r.)[2].

W XX-leciu międzywojennym[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej pierwszym wydarzeniem wysokiej rangi na skoczni w Sławsku były mistrzostwa Polski w skokach narciarskich w 1923 r., połączone z otwarciem nowego schroniska Karpackiego Towarzystwa Narciarzy (KTN). Zwycięzcą został Andrzej Krzeptowski I, a kolejne miejsca zajęli Aleksander Rozmus i Henryk Mückenbrunn. Najdłuższą odległość uzyskał wówczas Rozmus - 20,5 m. Jak podawał wówczas Przegląd Sportowy skocznia, na której odbyły się zmagania seniorów, mieściła się na "północnym stoku" Zełenego, na Kiczerce rywalizowali zaś juniorzy ("na małej skoczni")[3]. W styczniu 1924 r. w Sławsku odbyły się międzyklubowe zawody, zorganizowane przez KTN. W kategorii seniorów zwyciężył Elgin Scott z Czarnych Lwów[4].

W 1927 r. otwarto nową skocznię w Sławsku, zbudowaną staraniem sekcji narciarskiej Czarnych Lwów. Posiadała ona stromy zeskok i umożliwiała skoki o długości 20-30 m[5]. W 1931 r. na "skoczni wybudowanej w roku bież[ącym] na Kiczerce" KTN zorganizowało mistrzostwa okręgu lwowskiego, w których zwyciężył Wronka z Czarnych Lwów (21 i 25 m); ten sam zawodnik skoczył poza konkursem 27,5 m[6]. W grudniu 1934 r. Przegląd Sportowy zapowiadał remont skoczni, która wiosną tego samego roku uległa częściowemu uszkodzeniu[7]. Obiekt na zboczu Kiczerki pojawił się na mapie WIG, opracowanej w 1936 r.[8]. Zawody skoków w Sławsku w Boże Narodzenie 1937 r. anonsowane były przez Kalendarz PZN na sezon 1937/38[9].

Po 1945 r.[edytuj | edytuj kod]

Stan skoczni uległ znacznemu pogorszeniu w czasie II wojny światowej[10], po zakończeniu której Sławsko włączono w granice Ukraińskiej SRR. Skocznię w miejscu dawnego polskiego obiektu zaznaczono na radzieckiej mapie wojskowej, opublikowanej w 1985 r.[11], co może świadczyć o tym, że korzystano z niej jeszcze po wojnie, lub dłuższy czas pozostawała w ruinie.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Biorąc pod uwagę rok urodzenia Leszka Pawłowskiego (1895), w momencie zwycięstwa miałby 13 lat.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aleksander Fredro-Boniecki, Historja narciarstwa Polskiego 1907-1914 r., [w:] Narciarstwo Polskie, t. 1, Kraków 1925, s. 57-58.
  2. Leszek Pawłowski. skijumping.pl. [dostęp 2014-11-04]. (pol.).
  3. Zeter., Zawody o mistrzostwo Polski - Poświęcenie schroniska K.T.N. w Sławsku - Andrzej Krzeptowski mistrzem Polski, „Przegląd Sportowy”, 22 marca 1923, s. 8.
  4. Stanisław Faecher, Ważniejsze zawody narciarskie w latach 1920-1924, [w:] Narciarstwo Polskie, t. 1, Kraków 1925, s. 118.
  5. B. St., List ze Lwowa, „Stadjon” (3/1927), 20 stycznia 1927, s. 13-14.
  6. Jakubowski i Marusarz zwyciężają w Sławsku i Truskawcu, „Przegląd Sportowy” (15/1931), 21 lutego 1931, s. 4.
  7. Na Huculszczyźnie i w Karpatach planują lwowianie wielki sezon narciarski, „Przegląd Sportowy” (94/1934), 24 listopada 1934, s. 3.
  8. Sławsko 1:100 000, Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1937.
  9. Polski Związek Narciarski, Informacyjny Kalendarz Narciarski na sezon 1937-38, 1937, s. 226.
  10. Из истории возникновения и развития прыжков на лыжах с трамплина на украине [online] [dostęp 2018-07-15].
  11. Карты РККА, 500 метровки генштаб квадрат M-34-119-2, 1985.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]