Skoryki
49°35′53″N 26°08′42″E/49,598056 26,145000 Cerkiew pw. św. Jana Ewangelisty w Skorykach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
47814 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°35′53″N 26°08′42″E/49,598056 26,145000
| |
Skoryki – wieś w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1560 r.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Właścicielem dóbr ziemskich Skoryki był m.in. Tadeusz Gromnicki herbu Prawdzic, mąż Anieli z Dzieduszyckich. Po wczesnym zgonie męża i syna Józefa Aniela z Dzieduszyckich weszła w posiadanie dóbr ziemskich Skoryki w 1812, około 1818 ponownie wyszła za mąż za Erazma Truszkowskiego, a w 1829 odstąpiła dobra ziemskie mężowi[1].
W rejonie miejscowości w 1920 rozegrała się bitwa pomiędzy wojskami polskimi a sowieckimi[2][3].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Skoryki w powiecie zbaraskim województwa tarnopolskiego. Wieś liczy 612 mieszkańców.
W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 12 Polaków[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maurycy Dzieduszycki: Kronika domowa Dzieduszyckich. Lwów : Drukarnia Zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1865, s. 430.
- ↑ Marian Kukiel: Bitwa pod Wołoczyskami: (11-24 lipca 1920). Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo – Wydawniczy, 1923, s. 34, seria: Studja Taktyczne z Historji Wojen Polskich 1918 – 21, T. I.
- ↑ Janusz Odziemkowski: Leksykon bitew polskich 1914 – 1920. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998, s. 157. ISBN 83-85621-46-6.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 366, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Skoryki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 704.
- Skoryki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
Bój pod Skorykami