Skrodzkie (powiat ełcki)
53°39′23″N 22°12′49″E/53,656389 22,213611| uroczysko-dawna miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Prostki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego  | |
| 53°39′23″N 22°12′49″E/53,656389 22,213611
| |
Skrodzkie - uroczysko; dawna miejscowość w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki[1].
Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni, ziemianie w języku staropolskim), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej). Tak jak i inne wsie w tej części Mazur, zasiedlona była kolonistami z Mazowsza. Być może nazwa bierze się od osadników ze wsi Skrodzkie z okolic Rajgrodu (powiat grajewski).
Wieś założona została nad jeziorem Święcek, a dobra nadane zostały mieszkańcom Pisza, jeden z nich miał imię Bogusz. W 1449 r. Skrodzkie określane były jako Bogusch (czyli Bogusze). W tym czasie Skrodzkie miały 9 łanów na prawie magdeburskim z obowiązkiem połowy służby zbrojnej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn, OBN, 2002, 237 str., ISBN 83-87643-97-1, ISSN 0585-3893