Skrzeczek olbrzymi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzeczek olbrzymi
Dicamptodon ensatus
(Eschscholtz, 1833)
Ilustracja
osobnik dorosły
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy ogoniaste

Podrząd

Salamandroidea

Rodzina

ambystomowate

Rodzaj

Dicamptodon

Gatunek

skrzeczek olbrzymi

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Skrzeczek olbrzymi, ambystoma znad Pacyfiku (Dicamptodon ensatus) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny ambystomowatych.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Pacyficzne wybrzeża Ameryki Północnej od Kolumbii Brytyjskiej po środkową Kalifornię.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Osiąga do 30 cm długości. Budowa ciała zwarta, masywna i niezgrabna. Tułów gruby z 12 słabo zaznaczonymi bruzdami międzyżebrowymi. Głowa nieproporcjonalnie duża i szeroka, oczy również nieproporcjonalnie wielkie wystające. Ogon bardzo krótki silnie zwężający się ku tyłowi i bocznie spłaszczony. Odnóża, zwłaszcza tylne, są duże, grube i dobrze umięśnione, końce palców rozszerzone. Skóra gładka, błyszcząca.

Ubarwienie grzbietu rudo- lub oliwkowo- brązowe, z niewyraźnym, siatkowanym deseniem ciemnych plam.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Biotop i tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Skrzeczek olbrzymi występuje na terenach górzystych, pokrytych wilgotnymi lasami, w pobliżu strumieni i źródeł. Prowadzi lądowy tryb życia. Potrafi wdrapywać się na pochyłe pnie drzew lub niskie krzewy, nawet na wysokość kilku metrów. Prowadzi głównie nocny tryb życia lecz bywa aktywny również w ciągu dnia, nawet przy słonecznej pogodzie. Przestraszony wydaje donośny, skrzeczący lub chroboczący głos.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Jest wyjątkowo żarłoczny i drapieżny, pożera wszystkie zwierzęta które potrafi pokonać i połknąć. Oprócz bezkręgowców zjada również płazy ogoniaste, a także żaby, małe węże oraz myszy.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Wiosną, w maju, samica składa około 100 przyklejając je w pakiecie do powierzchni kamieni. Kijanki mają krótkie skrzela oraz niska płetwę ogonową. Przeobrażają się po 1-2 latach przy długości 10-15 cm, choć zdarzają się osobniki neoteniczne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dicamptodon ensatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Włodzimierz Juszczyk, Mały słownik zoologiczny gady i płazy, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1986