Skrzydła Tatewu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skrzydła Tatewu (orm. Տաթևի թևեր, Tatewi tewer) – najdłuższa na świecie jednosekcyjna kolej linowa, o największej odległości między sąsiednimi punktami podparcia liny[1]. Otwarta 16 października 2010 i wpisana do księgi rekordów Guinnessa[2]. Znajduje się w południowej Armenii, w prowincji Sjunik, niedaleko miasta Goris.

Prace nad stworzeniem kolei rozpoczęto w roku 2009 a podpisanie umowy na budowę zawarto w Erywaniu w lipcu tego samego roku. Budowa kolei była częścią trzyletniego programu „Odnowy i rewitalizacji Tatewu”, mającego na celu kontynuację przerwanych prac remontowych w klasztorze, a w wiosce Tatew wskrzeszenie dawnego rzemiosła i rozwój turystyczny miejscowości[3]. Projektantem i wykonawcą było austriacko-szwajcarskie przedsiębiorstwo Doppelmayr Garaventa Group[4]. Budowa kosztowała 18 mln dolarów, przy czym większość funduszy pochodziła od prywatnych darczyńców[5] a projektem nadzorowała fundacja National Competitiveness Foundation of Armenia. Oficjalne otwarcie miało miejsce 16 października 2010, a w ceremonii uczestniczyli m.in. prezydent Armenii Serż Sarkisjan oraz Katolikos Wszystkich Ormian Karekin II Nersisjan[6], którzy byli pierwszymi pasażerami kolei. Na terenie kompleksu klasztornego Tatew miała miejsce ceremonia poświęcenia „Skrzydeł Tatewu”, którego dokonał katolikos[7].

Kolej o długości 5752 m jest obsługiwana przez trzy wieże znajdujące się między dwiema stacjami. Pierwsza stacja znajduje się na wzgórzu w okolicy wsi Halidzor, druga zaś znajduje się tuż przy klasztorze Tatew. W związku z tym kolej łączy dwie krawędzie kanionu[5] i wąwozu rzeki Worotan[2]. Z wagoników rozciąga się widok na panoramę całego regionu, a przy słonecznej pogodzie można dostrzec szczyty Gór Karabaskich[6].

Kolej porusza się z prędkością 37 km na godzinę a podróż w jedną stronę trwa 11 minut. W najwyższym punkcie nad wąwozem liny utrzymujące wagonik znajdują się na wysokości 320 m nad ziemią[4]. Dwa przeciwważące się wagoniki kursują jednocześnie, a każdy może zabrać do 25 pasażerów[5].

„Skrzydła Tatewu” czynne są w godz. 10-18 prócz poniedziałków[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prowincja Sjunik. W: Leszek Waksmundzki: Armenia - przewodnik. Wyd. 2. Pruszków: Rewasz, 2013, s. 212. ISBN 978-83-62460-35-9.
  2. a b Longest non-stop double-track cable car. www.guinnessworldrecords.com. [dostęp 2015-03-23]. (ang.).
  3. Татевская канатка и будущее Сюника. Новое Время. [dostęp 2015-03-23]. (ros.).
  4. a b Wings of Tatev. tatever.com. [dostęp 2015-03-23]. (ang.).
  5. a b c Regiony Armenii południowo-wschodniej. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 336, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.
  6. a b Zwiedzanie Armenii. W: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan - Magiczne Zakaukazie. Wyd. IV. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2012, s. 212, seria: Przewodniki Bezdroży. ISBN 978-83-246-7447-3.
  7. В Армении открыта самая длинная канатная дорога. tert.am. [dostęp 2015-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-02)]. (ros.).