Skurcz party

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skurcz party – skurcz porodowy. Powstaje na drodze odruchu wytwarzanego w okolicy krzyżowej kręgosłupa. Jest spowodowany uciskiem zakończeń nerwów czuciowych[1].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Stanowi siłę wydalającą płód. Umożliwia pokonanie oporu tkanek miękkich kanału rodnego przez płód[1].

Kierowanie parciem kobiety rodzącej[edytuj | edytuj kod]

Do rozpoczęcia parcia konieczne jest pełne rozwarcie ujścia zewnętrznego szyjki macicy. Zaleca się parcie na skurczu, najlepiej na jego szczycie. Należy poinstruować kobietę o sposobie oddychania i wypierania płodu. W przypadku krótkich i nieefektywnych skurczy można nieco przedłużać okres parcia uwzględniając stan matki i płodu. Zbyt wczesne parcie może spowodować przedłużenie II okresu porodu, zmęczenie rodzącej oraz niedotlenienie płodu spowodowane nadmiernym uciskiem i zaburzeniami w wymianie łożyskowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Michał Troszyński: Położnictwo ćwiczenia. PZWL. ISBN 978-83-200-3830-9.