Sokołów (Białoruś)
52°32′29″N 25°04′30″E/52,541389 25,075000 Cerkiew pw. Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela w Sokołowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225212 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°32′29″N 25°04′30″E/52,541389 25,075000
| |
Sokołów[2] (biał. Сакалова; ros. Соколово) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie bereskim, w sielsowiecie Sokołów, przy drodze magistralnej 
.
Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie brzeskolitewskim, w powiecie brzeskolitewskim. Siedziba starostwa niegrodowego. Na Sejmie Rozbiorowym (1773–1775) powołano komisję ds. oznaczenia granic starostwa sokołowskiego, która miała zakończyć długoletnie spory o nie[4]. Odpadły od Polski w wyniku III rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie słonimskim, w gminie Piaski.
W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim[a] (do 1935), a następnie w powiecie iwacewickim, w gminie Piaski[5]. W 1921 liczyła 582 mieszkańców, zamieszkałych w 115 budynkach, w tym 532 Białorusinów i 50 Polaków. 562 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 20 rzymskokatolickiego[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Do 12 grudnia 1920 w powiecie słonimskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Православный приход храма святого пророка Иоанна Предтечи в агрогородке Соколово Берёзовского района. [dostęp 2021-01-23]. (ros.).
- ↑ Sokołów (1), pow. słonimski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 31.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sokołów (1), pow. słonimski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 31.
- Sokołów na mapie WIG
