Soliskowe Czuby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Soliskowe Czuby
Ilustracja
Soliskowe Czuby wśród podpisanych obiektów – widok od wschodu
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Soliskowe Czuby”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Soliskowe Czuby”
Ziemia49°09′35,1″N 20°01′57,2″E/49,159750 20,032556

Soliskowe Czuby (słow. Soliskové hrby[1]) – cztery drobne turnie położone w Grani Soliska w słowackich Tatrach Wysokich. Od położonego na północ od nich Pośredniego Soliska oddziela je Leskowska Przełączka, natomiast od znajdującej się na południe pierwszej z Soliskowych Turni – Zadniej Soliskowej Turni – oddzielone są Pośrednią Soliskową Ławką[2].

W grani wyróżnia się od północy kolejno następujące turnie:

  • Zadnia Soliskowa Czuba (Zadný Soliskový hrb),
  • Pośrednia Soliskowa Czuba (Prostredný Soliskový hrb),
  • Skrajna Soliskowa Czuba (Predný Soliskový hrb),
  • Mała Soliskowa Czuba (Malý Soliskový hrb)[3][1].

Jako pierwsi grań Soliskowych Czub od Pośredniego Soliska na Pośrednią Soliskową Ławkę przeszli 19 lipca 1903 r. Karol Englisch i przewodnik Paul Spitzkopf senior[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 88–90.
  3. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-23].