Spółgłoska zwarto-szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna
| Numer IPA | 109 140 |
|---|---|
| ɡɣ | |
| Jednostka znakowa |
ɡɣ |
| Unikod |
U+0261 U+0263 |
| UTF-8 (hex) |
c9 a1 c9 a3 |
| Inne systemy | |
| X-SAMPA | g_G |
| Przykład | |
| informacje • pomoc | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Spółgłoska zwarto-szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ɡɣ].
Artykulacja[edytuj | edytuj kod]
W czasie artykulacji tej spółgłoski:
- modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
- prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
- tylna część języka dotyka podniebienia miękkiego - jest to spółgłoska miękkopodniebienna.
- Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przejścia bezpośrednio, bez plozji, do spółgłoski.
- wiązadła głosowe drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
Języki posiadające [ɡɣ] jako głoskę są bardzo nieliczne, i w większości wymierające, lecz głoska występuje w angielskich dialektach Scouse i Cockney jako alofon [g], np. "Good" [ˈɡ͡ɣʊˑd̥], „dobro”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J.C. Wells, Accents of English, Cambridge [Cambridgeshire]: Cambridge University Press, 1982, ISBN 0-521-22919-7, OCLC 7578097 [dostęp 2023-02-10].