Twierdza w Kamieńcu Podolskim

Twierdza w Kamieńcu Podolskim

Państwo	Ukraina
Miejscowość	Kamieniec Podolski
Typ budynku	twierdza
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa oryginalna = | plan budynku = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "sekundN", "sekundS", "minutS", "stopniW", "stopniS", "minutE", "minutW", "sekundE", "stopniN", "sekundW", "stopniE" oraz "minutN".

Twierdza w Kamieńcu Podolskim, dwie obronne budowle strzegące cypla prowadzącego dojścia na Stare Miasto.

Stary Zamek

Pierwotnie umocnienia istniały w czasach przedhistorycznych. Zamek murowany został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku z inicjatywy książąt Koriatowiczów i Spytka II z Melsztyna. Ostatecznie na stałe w Królestwie Polskim znajdował się od 1430 roku. Umocniony po klęsce warneńskiej przez wysłanych przez Kazimierza Jagiellończyka Jana z Tęczyna, Dzierżysława z Rytwian i Jana Ostroroga. W dużej części do umocnienia zamku przyczyniły się fundacje papieży takich jak Mikołaj V, Juliusz II, Leon X. W 1494 roku zamek posiadał dwie bramy: Miejską od zachodu i Polną od wschodu. Kolejną przebudowę z rozkazu Zygmunta Starego prowadził horodniczy wileński Hiob Bretfus, który w 1544 sporządził także dokładny opis zamku. Wtedy też w miejscu spalonej Baszty Czarnej wzniesiono nową pięcioboczną basztę wschodnią, która broniła dostępu do bramy zamkowej i kryła w swoim wnętrzu studnię. W 1585 roku król Stefan Batory nakazał modernizację starej baszty przystosowując ją do broni palnej. Dawniej na dziedzińcu zamku stał niewielki kościółek św. Stanisława, zamieniony po 1672 r. przez Turków na meczet i później rozebrany. Zamek został odzyskany przez Polskę po Pokoju w Karłowicach w 1699 r.

Ważniejsze części zamku:

• Baszta Różanka (rogowa), z inskrypcją "Wieża Krzesława, biskupa włocławskiego, którego własnym kosztem budowa zamku zakończona 1505"
• Baszta Papieska albo Juliańska, zbudowana na koszt Juliusza II, ozdobiona jego rodzinnym herbem Della Rovere.
• Baszta Kołpak, ufundowana przez proboszcza kamienieckiego, biskupa Jakuba Buczackiego. Na południowej fasadzie wmurowano herb Buczackich Abdank. Zwana też Burgrabska.
• Baszta Łaska, z fundacji prymasa Jana Łaskiego, ozdobiona herbem Korab
• Baszta Lanckorońska z takim samym herbem
• Baszta Tęczyńska
• Baszta Lacka
• Baszta Dzienna
• Baszta Batorego (zwana też Basztą Rogatą od kształtu dachu)

Otwarty dla zwiedzających za opłatą.

Nowy Zamek

Zbudowany w roku 1621 przez nadwornego inżyniera króla Zygmunta III Wazy i generała artylerii Teofila Szomberga.