Twierdza w Kamieńcu Podolskim: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Stary Zamek: drobne merytoryczne |
→Nowy Zamek: drobne merytoryczne |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
== Nowy Zamek == |
== Nowy Zamek == |
||
Zbudowany w roku 1621 przez nadwornego inżyniera króla Zygmunta III Wazy |
Zbudowany w roku 1618 lub 1621 przez nadwornego inżyniera króla Zygmunta III Wazy generała artylerii Teofila Szomberga<ref>* Aleksander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006.</ref>. Był to ziemny [[hornwerk]] z kleszczowo zagiętą kurtyną południową. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 12:58, 24 sie 2011
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Twierdza w Kamieńcu Podolskim, dwie obronne budowle strzegące cypla prowadzącego dojścia na Stare Miasto.
Stary Zamek
Pierwotnie umocnienia istniały w czasach przedhistorycznych. Zamek murowany został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku z inicjatywy książąt Koriatowiczów i Spytka II z Melsztyna. Ostatecznie na stałe w Królestwie Polskim znajdował się od 1430 roku. Umocniony po klęsce warneńskiej przez wysłanych przez Kazimierza Jagiellończyka Jana z Tęczyna, Dzierżysława z Rytwian i Jana Ostroroga. W dużej części do umocnienia zamku przyczyniły się fundacje papieży takich jak Mikołaj V, Juliusz II, Leon X. W 1494 roku zamek posiadał dwie bramy: Miejską od zachodu i Polną od wschodu. W 1542 roku powstała basteja w południowo-wschodnim narożniku. Rozpoczeto też budowę nowej Bramy Polnej. Kolejną przebudowę z rozkazu Zygmunta Starego prowadził architekt królewski Hiob Bretfus, który w 1544 sporządził także dokładny opis zamku. Wtedy też w miejscu spalonej Baszty Czarnej wzniesiono nową pięcioboczną basztę wschodnią, która broniła dostępu do bramy zamkowej i kryła w swoim wnętrzu studnię. W 1585 roku król Stefan Batory nakazał modernizację starej baszty przystosowując ją do broni palnej. Dawniej na dziedzińcu zamku stał niewielki kościółek św. Stanisława, zamieniony po 1672 r. przez Turków na meczet i później rozebrany. Zamek został odzyskany przez Polskę po Pokoju w Karłowicach w 1699 r.
Ważniejsze części zamku:
- Baszta Różanka (rogowa), z inskrypcją "Wieża Krzesława, biskupa włocławskiego, którego własnym kosztem budowa zamku zakończona 1505"
- Baszta Papieska albo Juliańska, zbudowana na koszt Juliusza II, ozdobiona jego rodzinnym herbem Della Rovere.
- Baszta Kołpak, ufundowana przez proboszcza kamienieckiego, biskupa Jakuba Buczackiego. Na południowej fasadzie wmurowano herb Buczackich Abdank. Zwana też Burgrabska.
- Baszta Łaska, z fundacji prymasa Jana Łaskiego, ozdobiona herbem Korab
- Baszta Lanckorońska z takim samym herbem
- Baszta Tęczyńska
- Baszta Lacka
- Baszta Dzienna
- Baszta Batorego (zwana też Basztą Rogatą od kształtu dachu)
Otwarty dla zwiedzających za opłatą.
Nowy Zamek
Zbudowany w roku 1618 lub 1621 przez nadwornego inżyniera króla Zygmunta III Wazy generała artylerii Teofila Szomberga[1]. Był to ziemny hornwerk z kleszczowo zagiętą kurtyną południową.
- ↑ * Aleksander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006.