Zamek w Korsuniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m linki zewnętrzne |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Rewizja zamków województwa kijowskiego z 1570 r. podaje: ''Horodyszcz w województwie kijowskim pustych bardzo wiele, które gdyby były zabudowane, wielka obrona i bezpieczeństwo stałoby się nie tylko województwu kijowskiemu, ale i koronie polskiej''. Spis ów obronnych i pustych zameczków na Ukrainie sporządzili rewizorzy na żądanie króla Polski [[Stefan Batory|Stefana Batorego]]. Tenże król na prośbę ks. [[Michał Wiśniowiecki (1529–1584)|Michała Wiśniowieckiego]], kasztelana kijowskiego i jego syna ks. [[Aleksander Wiśniowiecki (ok. 1560 - 1593)|Aleksandra Wiśniowieckiego]], starosty kaniowskiego i czerkaskiego dał przywilej założenia miasta na prawie magdeburskim. Korzystając z dawnych obwałowań, urządzono przy nowej osadzie dorywczą warownię, która wraz z osadą zaczęła nosić miano Korsunia Czerkaskiego<ref name=Geo>{{cytuj książkę|nazwisko=Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski|tytuł=Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V|miejsce=Warszawa| data=1880-1902| strony=35-46}}</ref>. |
Rewizja zamków województwa kijowskiego z 1570 r. podaje: ''Horodyszcz w województwie kijowskim pustych bardzo wiele, które gdyby były zabudowane, wielka obrona i bezpieczeństwo stałoby się nie tylko województwu kijowskiemu, ale i koronie polskiej''. Spis ów obronnych i pustych zameczków na Ukrainie sporządzili rewizorzy na żądanie króla Polski [[Stefan Batory|Stefana Batorego]]. Tenże król na prośbę ks. [[Michał Wiśniowiecki (1529–1584)|Michała Wiśniowieckiego]], kasztelana kijowskiego i jego syna ks. [[Aleksander Wiśniowiecki (ok. 1560 - 1593)|Aleksandra Wiśniowieckiego]], starosty kaniowskiego i czerkaskiego dał przywilej założenia miasta na prawie magdeburskim. Korzystając z dawnych obwałowań, urządzono przy nowej osadzie dorywczą warownię, która wraz z osadą zaczęła nosić miano Korsunia Czerkaskiego<ref name=Geo>{{cytuj książkę|nazwisko=Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski|tytuł=Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V|miejsce=Warszawa| data=1880-1902| strony=35-46}}</ref>. Zamek, mający już wtedy prawdopodobnie charakter niewielkiej czworokątnej [[Bastion|bastionowej fortyfikacji]], umocnił w 1664 toku Jan Sapieha, dzięki czemu, pomimo tego, że był uznawany za słabą twierdzę, w 14 kwietnia 1665 roku polska załoga pod dowództwem starosty Samuela Leszczyńskiego i komendanta Jana Dennemarka obroniła się w niej przed atakiem wspomaganego przez Rosjan kozackiego pułkownika Hrehory Hamalija, jednakże samo miejsce zostało spalone. |
||
== Architektura, wyposażenie == |
== Architektura, wyposażenie == |
||
Wersja z 10:47, 23 mar 2016
 Jedyna zachowana brama (odbudowana w 1765, za starosty Jabłonowskiego) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
Położenie na mapie obwodu czerkaskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Ukrainy  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Zamek w Korsuniu – zamek wybudowany w Korsuniu (obecnie Korsuń Szewczenkowski).
Historia
Rewizja zamków województwa kijowskiego z 1570 r. podaje: Horodyszcz w województwie kijowskim pustych bardzo wiele, które gdyby były zabudowane, wielka obrona i bezpieczeństwo stałoby się nie tylko województwu kijowskiemu, ale i koronie polskiej. Spis ów obronnych i pustych zameczków na Ukrainie sporządzili rewizorzy na żądanie króla Polski Stefana Batorego. Tenże król na prośbę ks. Michała Wiśniowieckiego, kasztelana kijowskiego i jego syna ks. Aleksandra Wiśniowieckiego, starosty kaniowskiego i czerkaskiego dał przywilej założenia miasta na prawie magdeburskim. Korzystając z dawnych obwałowań, urządzono przy nowej osadzie dorywczą warownię, która wraz z osadą zaczęła nosić miano Korsunia Czerkaskiego[1]. Zamek, mający już wtedy prawdopodobnie charakter niewielkiej czworokątnej bastionowej fortyfikacji, umocnił w 1664 toku Jan Sapieha, dzięki czemu, pomimo tego, że był uznawany za słabą twierdzę, w 14 kwietnia 1665 roku polska załoga pod dowództwem starosty Samuela Leszczyńskiego i komendanta Jana Dennemarka obroniła się w niej przed atakiem wspomaganego przez Rosjan kozackiego pułkownika Hrehory Hamalija, jednakże samo miejsce zostało spalone.
Architektura, wyposażenie
Lustracja z XVII w. podaje: Przy mieście zamku żadnego nie ma, tylko przygródek, w którym rozmaici ludzie mieszkają. Armata: działo spiżowe 1, hakownic 10, prochu beczek półtorej[1]. Lustracja z 1765 r. tak opisuje warownię: Zamek jest w około walem kwadratowym, z czterema rądelami, z dawna obsypany, w koło tego zamku fosa głęboka, z dawna rżnięta i palami dębowymi po wale w około opalisadowany. Wjeżdżając do tego zamku most ze zwodem, brama w końcu mostu ze strzelnicami dla obrony nowo wystawiona; w tej bramie izdebka dla kozaków; na tej bramie izba z alkierzem i garderobą, na drugim piętrze pomieszczenia letnie tarcicami wyszalowane, w środku zamku budynek pokryty, to jest pomieszczenia dla jegomości pana gubernatora, na boku kuchnia i piekarnia, przy niej chałupa dla kozaków, stary spichlerz, stajnia i dawna wozownia; furta do tego zamku podobna do baszty, nowo zbudowana, w tej furcie pomieszczenia dla kozaków, na górze i dole ze strzelnicami, dla obrony od hultajów ukraińskich; studnia obok tej furty naprawy potrzebująca, dawno zawalona[1].
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa, 1880–1902, ss. 35-46.
Linki zewnętrzne
- Korsuń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 35.