Wacław Zbrowski: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
345 374 edycje
kat.
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 31: Linia 31:
Absolwent I Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie z 1911. Podjął studia na [[Politechnika Lwowska|Politechnice Lwowskiej]]. Działał nadal w PPS, należał do [[Związek Walki Czynnej|Związku Walki Czynnej]] i [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckim]]. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] w sierpniu 1915 wstąpił do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]. Został przydzielony do [[1 Pułk Piechoty (LP)|1 Pułku Piechoty]] w składzie I Brygady. 12 listopada 1914 awansowany do stopnia [[podporucznik]]a. Od marca w OKM [[I Brygada Legionów Polskich|I Brygady]], od maja 1915 w II batalionie w [[4 Pułk Piechoty (LP)|4 Pułku Piechoty]]. 1 lipca 1916 został awansowany do stopnia [[porucznik]]a.
Absolwent I Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie z 1911. Podjął studia na [[Politechnika Lwowska|Politechnice Lwowskiej]]. Działał nadal w PPS, należał do [[Związek Walki Czynnej|Związku Walki Czynnej]] i [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckim]]. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] w sierpniu 1915 wstąpił do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]. Został przydzielony do [[1 Pułk Piechoty (LP)|1 Pułku Piechoty]] w składzie I Brygady. 12 listopada 1914 awansowany do stopnia [[podporucznik]]a. Od marca w OKM [[I Brygada Legionów Polskich|I Brygady]], od maja 1915 w II batalionie w [[4 Pułk Piechoty (LP)|4 Pułku Piechoty]]. 1 lipca 1916 został awansowany do stopnia [[porucznik]]a.


Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]] 1919-1920. Podczas [[Walki o Lidę (1919)|walk o Lidę]] stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] był dowódcą I batalionu [[3 Pułk Piechoty Legionów|3 Pułku Piechoty Legionów]]. Następnie awansowany do stopnia [[major]]a piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=401}}. Za swoje czyny otrzymał [[Order Virtuti Militari]]. Następnie służył w [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 Pułku Strzelców Kaniowskich]], przeniesionym z Kalisza do [[garnizon]]u [[Łódź]]. Jego adiutantem był ppor. [[Kazimierz Czyhiryn]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kpt. Kazimierz Czyhiryn opuszcza Łódź, przenosząc się do Lwowa | czasopismo = [[Republika (dziennik)|Republika]] | strony = 6 | data = Nr 40 z 10 lutego 1938 | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/29707/IlustrowanaRepublika1938kwINr040.pdf}}</ref>. Służył w [[81 Pułk Strzelców Grodzieńskich|81 Pułku Strzelców Grodzieńskich]] (1923){{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=358}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=346}}, był dowódcą I batalionu w [[39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich|39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich]] (1924){{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=222}}. Został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1927{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=166}}. W 1928 jako oficer [[18 Pułk Piechoty (II RP)|18 Pułku Piechoty]] był przydzielony do Gabinetu [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]] jako oficer łącznikowy przy [[Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi|Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych]]{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=117}}. Od 1932 do 1939 był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień [[Warszawa]]-Miasto I (1932-1939){{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=525}}.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W dniu 24 listopada 1918 roku oddział pod jego dowództwem opanował [[Włodzimierz Wołyński]]<ref>http://wceo.com.pl/images/Dokumenty/WBBH/PHW/PHW%202-2015_int.pdf</ref>. Brał udział w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]] 1919-1920. Podczas [[Walki o Lidę (1919)|walk o Lidę]] stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] był dowódcą I batalionu [[3 Pułk Piechoty Legionów|3 Pułku Piechoty Legionów]]. Następnie awansowany do stopnia [[major]]a piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=401}}. Za swoje czyny otrzymał [[Order Virtuti Militari]]. Następnie służył w [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 Pułku Strzelców Kaniowskich]], przeniesionym z Kalisza do [[garnizon]]u [[Łódź]]. Jego adiutantem był ppor. [[Kazimierz Czyhiryn]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kpt. Kazimierz Czyhiryn opuszcza Łódź, przenosząc się do Lwowa | czasopismo = [[Republika (dziennik)|Republika]] | strony = 6 | data = Nr 40 z 10 lutego 1938 | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/29707/IlustrowanaRepublika1938kwINr040.pdf}}</ref>. Służył w [[81 Pułk Strzelców Grodzieńskich|81 Pułku Strzelców Grodzieńskich]] (1923){{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=358}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=346}}, był dowódcą I batalionu w [[39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich|39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich]] (1924){{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=222}}. Został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1927{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=166}}. W 1928 jako oficer [[18 Pułk Piechoty (II RP)|18 Pułku Piechoty]] był przydzielony do Gabinetu [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]] jako oficer łącznikowy przy [[Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi|Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych]]{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=117}}. Od 1932 do 1939 był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień [[Warszawa]]-Miasto I (1932-1939){{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=525}}.


Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał udział w kampanii wrześniowej. Po zakończeniu wojny organizował PPS w Niemczech.
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał udział w kampanii wrześniowej. Po zakończeniu wojny organizował PPS w Niemczech.

Wersja z 10:13, 14 cze 2017

Wacław Zbrowski
Braciszek
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1889
Radom

Data i miejsce śmierci

1956
Varel

Przebieg służby
Siły zbrojne

Legiony Polskie
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty
81 Pułk Strzelców Grodzieńskich
31 Pułk Strzelców Kaniowskich

Stanowiska

dowódca batalionu
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka (walki o Lidę)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Wacław Zbrowski ps. „Braciszek” (ur. 16 czerwca 1889, zm. 1956 w Varel) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 16 czerwca 1889. Syn Piotra. Brat Stanisława (1887-1905), który popełnił samobójstwo po usiłowaniu zamachu na carskiego oficera[1].

Działał w Organizacji Bojowej PPS. Działając pod pseudonimem „Braciszek” został członkiem i szefem "uczniowskiej piątki bojowej" (wraz z nim Jan Gruszczyński, Jerzy Pieczynis, Roman Machnicki, Stefan Rodkiewicz, Stanisław Werner (wszyscy z "handlówki") i Teodor Latomski[2]. Brał udział w 17 zamachach i akcjach bojowych. 14 grudnia 1906 został aresztowany, zaś w marcu 1907 zwolniony z braku dowodów. Dokonał egzekucji na osobie kpt. Samsonowa, którego oddział zabił wcześniej S. Wernera. Aresztowany ponownie, był więziony przez wiele miesięcy w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Po złożeniu przyrzeczenia, że opuści granice rosyjskie, został zwolniony z aresztu. Mimo tego przebywał nadal w kraju, zaś wyjechał na obszar Galicji dopiero w czasie bezpośredniego zagrożenia aresztowaniem.

Absolwent I Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie z 1911. Podjął studia na Politechnice Lwowskiej. Działał nadal w PPS, należał do Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1915 wstąpił do Legionów Polskich. Został przydzielony do 1 Pułku Piechoty w składzie I Brygady. 12 listopada 1914 awansowany do stopnia podporucznika. Od marca w OKM I Brygady, od maja 1915 w II batalionie w 4 Pułku Piechoty. 1 lipca 1916 został awansowany do stopnia porucznika.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W dniu 24 listopada 1918 roku oddział pod jego dowództwem opanował Włodzimierz Wołyński[3]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Podczas walk o Lidę stopniu kapitana był dowódcą I batalionu 3 Pułku Piechoty Legionów. Następnie awansowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[4]. Za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari. Następnie służył w 31 Pułku Strzelców Kaniowskich, przeniesionym z Kalisza do garnizonu Łódź. Jego adiutantem był ppor. Kazimierz Czyhiryn[5]. Służył w 81 Pułku Strzelców Grodzieńskich (1923)[6][7], był dowódcą I batalionu w 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich (1924)[8]. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1927[9]. W 1928 jako oficer 18 Pułku Piechoty był przydzielony do Gabinetu Ministerstwa Spraw Wojskowych jako oficer łącznikowy przy Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych[10]. Od 1932 do 1939 był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa-Miasto I (1932-1939)[11].

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej. Po zakończeniu wojny organizował PPS w Niemczech.

Zmarł w 1956 w Varel w Niemczech Zachodnich.

Odznaczenia

  1. ↑ Stefan Res-Rodkiewicz: Uczniowskie piątki bojowe w Radomiu 1905-1907. 1936, s. 17-19.
  2. ↑ Stefan Res-Rodkiewicz: Uczniowskie piątki bojowe w Radomiu 1905-1907. 1936, s. 22, 29-30, 33.
  3. ↑ http://wceo.com.pl/images/Dokumenty/WBBH/PHW/PHW%202-2015_int.pdf
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 401.
  5. ↑ Kpt. Kazimierz Czyhiryn opuszcza Łódź, przenosząc się do Lwowa. „Republika”, s. 6, Nr 40 z 10 lutego 1938. 
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 358.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 346.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 222.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 166.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 525.
  12. ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 10 grudnia 2014].

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Zbrowski&oldid=49597197”