Przejdź do zawartości

Stan zrównoważony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stan zrównoważony – stan gospodarki, w którym produkcja pracownika i przypadający na niego kapitał nie zmieniają się z upływem czasu.

Dziej się tak, gdy wskaźnik nowych inwestycji produkcyjnych z zainwestowanych oszczędności jest równy wielkości deprecjacji istniejącego kapitału. Egzogeniczne modele wzrostu pokazują, w jaki sposób gospodarka będzie zmierzała do stanu zrównoważonego.

Pojęcie stanu zrównoważonego jest związane z noblistą Robertem Solowem, który w 1956 stworzył model wzrostu gospodarczego, nazwany później jego nazwiskiem.

Wyrażenie „stan zrównoważony” jest używane w ekonomii neoklasycznej i odnosi się do gospodarki ze zrównoważonym wskaźnikiem nakładu pracy. Wówczas może on być stałym stanem zrównoważonym, rosnącym stanem zrównoważonym lub cofającym się stanem zrównoważonym[1].

W gospodarce bez postępu technologicznego produkcja i kapitał przypadający na pracownika jest niezmienny, natomiast w gospodarce z postępem technicznym produkcja i ten kapitał ciągle się zmieniają.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brian Czech: Steady state economy, eoearth.org, 19 lutego 2007 [dostęp 2009-01-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]