Stanisław Łoś (kasztelan wyszogrodzki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Dąbrowa

Stanisław Łoś herbu Dąbrowa (zm. 1584) − kasztelan wyszogrodzki (od 1577) kasztelan rypiński (od 1579)[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Andrzeja, podstolego wyszogrodzkiego, łowczego i stolnika ciechanowskiego. Brat Pawła, dziedzica Wronowa Łosia i Jarosza, dziedzica Łukowa Łosia. Dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się z Małgorzatą Dunikowską herbu Abdank. Druga żona Elżbieta Strunicz urodziła synów: Andrzeja, kasztelana słońskiego i Macieja.

Pełnione urzędy i dobra majątkowe[edytuj | edytuj kod]

Urząd kasztelana wyszogrodzkiego sprawował od 1577 roku, następnie mianowany kasztelanem rypińskim 1579. W swoim włościach posiadał następujące dobra majątkowe: Półwiesk, Ruskowo, część Znańca, Renttin oraz Wolę Łosiową. Na Łukowym zabezpieczył 100 forenów Wojciechowi Krasińskiemu, kasztelanowi sierpskiemu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Boniecki, „Herbarz Polski”, (tom XVI, str. 17-26, Łosiowie herbu Dąbrowa)
  • Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz szlachty polskiej”, (tom 9, str. 367-373, Łosiowie herbu Dąbrawa)