Stanisław Żyliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Stanisław Żyliński (1882–1940) – major saperów Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie[1], odznaczony Krzyżem Walecznych[2] i Medalem Niepodległości[3], brat Hektora
  • Stanisław Żyliński (ur. 1893)[a] – żołnierz 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich[5], 16 marca 1937 odznaczony Krzyżem Niepodległości[6]
  • Stanisław Żyliński ps. „Cukierek” (1924–1944) – żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski[7]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Żyliński ur. 5 sierpnia 1893 w Nowym Sączu, w rodzinie Feliksa. Z zawodu krawiec. Był pracownikiem cywilnym wojska zatrudnionym w 73 pp w Katowicach, w charakterze magazyniera[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 646. ISBN 83-916663-5-2..
  2. Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 584, 594..
  3. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-22]..
  5. Żołnierze Niepodległości : Żyliński Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-04-22]..
  6. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
  7. Stanisław Żyliński. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2021-04-22]..