Stanisław Andrzejewski (piłkarz)
| Pełne imię i nazwisko |
Stanisław Jan Andrzejewski | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Stanisław Jan Andrzejewski (ur. 27 grudnia 1916 w Zgierzu, zm. 10 stycznia 1997 w Łodzi) – polski piłkarz, bramkarz.
Karierę sportową rozpoczął jako lekkoatleta Robotniczego Klubu Sportowego Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych (RKS TUR) w Łodzi (1928)[2].
Był pierwszoligowym piłkarzem ŁKS-Łódź. "Legendarnym bramkarzem" tego Klubu[3]. Zadebiutował 5 kwietnia 1936 w remisowym meczu z Warszawianką (1:1), ostatni mecz ligowy rozegrał 30 października 1938 przeciwko Wiśle Kraków (3:7)[potrzebny przypis].
W reprezentacji Polski wystąpił tylko raz, w rozegranym 6 września 1936 spotkaniu z Jugosławią, które Polska przegrała 3:9. Bronił w drugiej połowie, zastępując Edwarda Madejskiego.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej, z której po kilku nieudanych próbach udało mu się zbiec; ukrywał się w okolicy Ostrowca Świętokrzyskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ kadra.pl
- ↑ "Łódź w Ilustracji" 26 VIII 1928, nr 35, s. 3 (na mecie biegu na 1500 m. podczas zawodów zorganizowanych przez redakcję „Łódzkiego Echa Wieczornego”, na stadionie DOK IV (15–19.08.1928).
- ↑ [zdjęcie portretowe w bramce]; [w:]„Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”), 24 IX 2010, nr 96, s. 16.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), wyd. gia, Katowice 2017 (sic!), s. 13