Stanisław Baranik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Baranik
"
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1936
Kraków

Data i miejsce śmierci

5 września 1988
Kraków

Poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji
Okres

od 1980
do 1988

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Stanisława Baranika
Kraków, cmentarz Grębałowski

Stanisław Jan Baranik (ur. 26 czerwca 1936 w Krakowie, zm. 5 września 1988 tamże) – polski technik elektronik i polityk, poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stanisława i Eugenii. W 1953 podjął pracę w Hucie im. Lenina jako elektronik, a w 1975 został mistrzem na Oddziale Prototypów.

Działał w Związku Młodzieży Polskiej i Związku Młodzieży Socjalistycznej. W 1963 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcję sekretarza podstawowej organizacji partyjnej w Hucie im. Lenina. W latach 1978–1980 był radnym Rady Narodowej miasta Krakowa. W 1980 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Kraków, zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii, Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, Komisji Przemysłu, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy – Ordynacja Wyborcza do Sejmu PRL. W 1985 uzyskał reelekcję w okręgu Kraków-Nowa Huta. Zasiadał w Komisji Przemysłu oraz w Komisji Spraw Samorządowych. W 1986 został I sekretarzem Komitetu Fabrycznego PZPR w Hucie im. Lenina i członkiem egzekutywy Komitetu Krakowskiego partii.

Zmarł w trakcie pełnienia mandatu posła. Pochowany na cmentarzu Grębałowskim.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]