Stanisław Beydo Rzewuski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Beydo Rzewuski
Herb
herb Krzywda
Rodzina

Rzewuscy herbu Krzywda

Data urodzenia

ok. 1600

Data śmierci

przed 26 marca 1668

Ojciec

Krzysztof Rzewuski

Żona

Anna z Czerniejowskich (Czerniejewskich)

Dzieci

Jan, Franciszek Kazimierz, Michał Florian, Anna, Katarzyna

Stanisław Beydo Rzewuski herbu Krzywda (ur. ok. 1600, zm. przed 26 marca 1668) – sędzia ziemski lwowski w latach 1655-1668, pisarz ziemski lwowski w latach 1653-1655, podstoli bracławski w 1641 roku, skarbnik halicki w latach 1638-1641, podstarości żydaczowski w 1638 roku, pisarz grodzki żydaczowski w 1629 roku[1].

Był synem Krzysztofa, dziedzica wsi Dłużek koło Kamieńca Podolskiego. Stanisław jako pierwszy z rodziny osiadł na stałe w województwie ruskim.

Poseł na sejm ekstraordynaryjny 1642 roku[2]. Poseł na sejm 1645 roku, sejm 1646 roku[3]. Poseł na sejm 1653 roku z ziemi lwowskiej[4]. Poseł na sejm 1662 roku z województwa ruskiego[5].

Jego żoną z 1631 była Anna z Czerniejowskich (Czerniejewskich) herbu Korczak (zm. 4 września 1655)[6]. Żona wniosła mu w posagu Rozdół w powiecie żydaczowskim, w tymże powiecie miał też Krupsko. Stanisław Beydo i Anna Rzewuscy pozostawili synów Jana, określanego przez heraldyków jako podczaszy lwowski (choć nie figuruje w spisach urzędników), Franciszka Kazimierza i Michała Floriana, córki Annę, zamężną według Kaspra Niesieckiego za Iłżyckim, podkomorzym mozyrskim, i Katarzynę, żonę Franciszka Gumowskiego.

Małżonkowie Stanisław i Anna Rzewuscy byli fundatorami klasztoru ojców karmelitów w Rozdole[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś, 1987, s. 386.
  2. Przemysław Paradowski, W obliczu "nagłych potrzeb Rzeczypospolitej". Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 256.
  3. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 177.
  4. Tomasz Ciesielski, Sejm brzeski 1653 r., Toruń 2003, s. 278.
  5. Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejmy lat 1661-1662. Przegrana batalia o reformę ustroju Rzeczypospolitej, Wrocław 1977, s. 254.
  6. Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 3. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1900, s. 369.
  7. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. IX. Warszawa: 1880-1902, s. 829.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]