Stanisław Gorczyk
| Narodowość |
polska |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Gorczyk – polski „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W trakcie II wojny światowej Stanisław Gorczyk, mieszkaniec Skola był przemytnikiem, handlującym w Zamościu odzieżą i tekstyliami, które wymieniał na żywność. Znajomy Polak o nazwisku Antoni Dubel zaproponował mu pewnego dnia aby zabrał na Węgry Hersza Bena (Michał Dobesz), czeskiego Żyda i jego żonę. Ben wraz z żoną zostali deportowani do Polski i mieszkali pod przybraną tożsamością w Zamościu. Gorczyk zgodził się i w sierpniu 1942 r. wyjechał z Benami. Po bezpiecznym przekroczeniu granicy Hersz Ben poprosił Gorczyka o sprowadzenie kilku swoich znajomych Żydów z Zamościa. W sumie Gorczyk powtórzył tę podróż trzykrotnie, przywożąc na Węgry Stanisława Lanysa z żoną, Josefa Kalmana z żoną i 16-letnią siostrą[1][2].
W 1983 r. kierujące nim motywy działania przedstawił następująco „przede wszystkim [kierowałem się] miłością do człowieka, miałem kolegów i koleżanki narodowości żydowskiej, którym pomagałem w miarę swoich skromnych możliwości, dzieląc się zdobytą żywnością”[2].
27 stycznia 1986 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Stanisława Gorczyka medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Gorczyk, Instytut Yad Vashem
- ↑ a b Historia pomocy - Gorczyk Stanisław | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2023-12-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009