Stanisław Gugała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gugała
Data i miejsce urodzenia

12 października 1927
Siedliska

Data śmierci

po 1989

Ambasador PRL w Bangladeszu
Okres

od 1976
do 1978

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Zbigniew Byszewski

Następca

Władysław Domagała

Ambasador PRL w Afganistanie
Okres

od 1983
do 1986

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Edward Baradziej

Następca

Edward Poradko

Stanisław Jan Gugała (ur. 12 października 1927 w Siedliskach[1], zm. po 1989[2]) – polski ekonomista i dyplomata, ambasador w Bangladeszu (1976–1978) i Afganistanie (1983–1986).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Marcina i Zofii[1]. Pochodził z rodziny chłopskiej[3].

Z wykształcenia był doktorem nauk ekonomicznych. Działał w krakowskich strukturach partyjnych i młodzieżowych[3], m.in. od 1956 jako przewodniczący Zarządu Wojewódzkiego Związku Młodzieży Polskiej w Krakowie, a wcześniej przewodniczący Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów Polskich[4][5]. Jako członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej był między innymi sekretarzem ds. organizacyjnych Komitetu Miejskiego w Krakowie[1].

W 1964 rozpoczął pracę w strukturach Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Był I sekretarzem w Ambasadzie w Moskwie oraz zastępcą kierownika polskiej misji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei[3]. Do 1975 doradca ministra spraw zagranicznych. Pełnił funkcje ambasadora w Bangladeszu akredytowanego także w Birmie (1976–1978) oraz w Afganistanie (1983–1986)[3]. Członek Komitetu Zakładowego PZPR przy MSZ (1979–1981)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-30].
  2. Wizyta ambasadora Afganistanu, „Dziennik Polski”, 112 (13693), mbc.malopolska.pl, 13 maja 1989, s. 2 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-08].
  3. a b c d Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 201, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
  4. Julian Wielgosz, Związek Młodzieży Robotniczej w Krakowie (grudzień 1956), „Krakowskie Studia Małopolskie”, 7, czasopisma.marszalek.com.pl, 2003, s. 350, ISSN 1643-6911 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-14].
  5. Jan Broniek, Kryzys i rozwiązanie ZMP. Mój październik '56, „Zdanie”, 3–4 (170–171), docplayer.pl, 2016, s. 104, ISSN 0137-3242 [dostęp 2023-06-04].
  6. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 305, ISSN 1427-7476 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].