Stanisław Janusz Tymowski
Data i miejsce urodzenia |
10 października 1912 |
---|---|
Data śmierci |
30 września 1986 |
Zawód, zajęcie |
geodeta |
Odznaczenia | |
Stanisław Janusz Tymowski (ur. 10 października 1912 w Warszawie, zm. 30 września 1986) – polski geodeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Stanisław Janusz Tymowski urodził się 10 października 1912 roku w Warszawie, gdzie w roku 1930 ukończył Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Mickiewicza. W latach 1930–1936 studiował na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej. Po studiach pracował w biurze mierniczym. W roku 1939 po zdaniu egzaminu państwowego założył w Warszawie własne biuro miernicze. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, a podczas okupacji był żołnierzem Armii Krajowej – w czasie powstania warszawskiego walczył na Żoliborzu w Zgrupowaniu Żywiciela[1][2].
W roku 1945 Stanisław Tymowski najpierw pracował w Biurze Pomiarów Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy, następnie został zatrudniony w Głównym Urzędzie Pomiarów Kraju, a w 1948 roku został zatrudniony w Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT), gdzie został sekretarzem generalnym ds. piśmiennictwa technicznego, kierował pismem „Przegląd Techniczny” oraz był redaktorem naczelnym czasopisma „Przegląd Geodezyjny” – organu prasowego Stowarzyszenia Geodetów Polskich (SGP)[1][2].
Stanisław Tymowski działał w Związku Mierniczych Rzeczypospolitej Polskiej – był jednym z geodetów biorących w 1945 roku udział w pierwszym zebraniu organizacyjnym ZMRP, następnie członkiem Zarządu Głównego oraz jego wiceprezesem. Od 1970 do 1979 roku był członkiem Rady Prasy Technicznej organu opiniodawczego i doradczego Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz NOT. Zmarł 30 września 1986 roku i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Stanisław Janusz Tymowski został odznaczony m.in.[1][2]:
- Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
- Złotym, Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi,
- Krzyżem Walecznych,
- Krzyżem Armii Krajowej,
- Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Ponadto został uhonorowany m.in.: Złotą Odznaką Honorową NOT, Złotą Odznaką Honorową SGP, Złotą Odznaką Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, Odznaką Zasłużony Działacz Kultury[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Geodeci i kartografowie Polscy. Słownik biograficzny, t. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Geodetów Polskich, 2019, s. 123, ISBN 978-83-61576-36-5 .
- ↑ a b c d e Członkowie honorowi Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Stowarzyszenie Geodetów Polskich. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-31)].
- Polscy geodeci
- Urodzeni w 1912
- Zmarli w 1986
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej