Stanisław Kirkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kirkin
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1890
Peczeniżyn

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 1968
Szczecin

Narodowość

polska

Praca
Styl

modernizm

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Kirkin (ur. 4 czerwca 1890 w Peczeniżynie, zm. 31 sierpnia 1968 w Szczecinie[1]) – polski architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1917 ukończył studia na Wydziale Architektury Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie. Od 1920 do 1930 pracował w Wydziale Budowlanym Zarządu Miejskiego w Poznaniu. Później, do 1939, prowadził własną pracownię projektową w tym mieście. W latach 1939-1945 zatrudniony był w Dyrekcji Zieleni i Cmentarzy. Od 1945 do 1946 kierował działem planowania Zarządu Miejskiego. Od 1946 do 1949 przewodniczył Biuru Rozbudowy Targów. Następnie wyjechał do Szczecina, gdzie pracował w miejskim biurze urbanistycznym[2].

Był współtwórcą niezrealizowanego projektu wyburzenia części zabudowy śródmieścia Poznania i połączenia placów Wolności oraz Mickiewicza. Zamierzano stworzyć w ten sposób forum, nawiązujące do planów miast z czasów rzymskich[3].

Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrną Odznaką SARP (1964)[4] Pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[1], kwatera 21A.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Hala nr 1 MTP

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ogrody Wspomnień
  2. a b Projekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 348, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
  3. Poznań miał być inny niż dziś. Jaki? - opowiada prof. Krzysztof Stryjkowski, Głos Wielkopolski
  4. Stanisław Kirkinna stronie In memoriam SAP
  5. Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy – biogramy – dzieła – stowarzyszenia, cz.I, lata 1886–1939, wyd. Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, Poznań, 1988, s.132,138,141-142,144-145,148,153,156, ISBN 83-00-02480-8