Przejdź do zawartości

Władysława i Stanisław Krysiewiczowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stanisław Krysiewicz)
Władysława Krysiewicz
Ilustracja
Tablica pamiątkowa poświęcona małżeństwu Krysiewicz
Data i miejsce śmierci

10 września 1943
Tykocin

Przyczyna śmierci

rozstrzelanie

Zawód, zajęcie

rolniczka

Narodowość

polska

Małżeństwo

Stanisław Krysiewicz

Dzieci

Alicja, Irena, Krystyna, Teresa, Henryk

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
Stanisław Krysiewicz
Ilustracja
Tablica pamiątkowa poświęcona małżeństwu Krysiewicz
Data i miejsce śmierci

7/8 września 1943
Waniewo

Zawód, zajęcie

rolnik

Narodowość

polska

Małżeństwo

Władysława Krysiewicz

Dzieci

Alicja, Irena, Krystyna, Teresa, Henryk

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Władysława i Stanisław Krysiewiczowie (zm. 10 września 1943 w Tykocinie) – malżeństwo, Polacy zamordowani za pomoc niesioną Żydom przez okupantów niemieckich we wsi Waniewo pod Białymstokiem, Sprawiedliwi wśród Narodów Świata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Władysława i Stanisław Krysiewiczowiemieli dzieci: Alicję, Irenę, Krystynę, Teresę oraz Henryka. Prowadzili gospodarstwo w Waniewie pod Białymstokiem. Mimo trudnych warunków, rodzina w listopadzie 1942 przyjęła ośmioro Żydów – uciekinierów z getta w Sokołach. Ukryto ich w schronie pod stodołą[1].

W nocy z 7 na 8 września 1943 dom Krysiewiczów został otoczony przez niemieckich żandarmów. Stanisław, mimo tortur, nie zdradził kryjówki. Żydzi zaczęli uciekać, kiedy Niemcy podpalili zabudowania. Zostali wówczas zastrzeleni. Nieprzytomnego Stanisława dobito strzałem w głowę. Władysławę przewieziono do tykocińskiego aresztu, gdzie po trzech dniach została rozstrzelana; dzieci pozwolono przyjąć pod opiekę sąsiadów[2]. Przeżyły wojnę, lecz zostały rozdzielone i odnalazły się dopiero po latach[1].

W 1993 Instytut Jad Waszem uhonorował małżeństwo Krysiewiczów tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[3]. 6 października 2019 zostali upamiętnieni tablicą pamiątkową w ramach projektu „Zawołani po imieniu” Instytutu Pileckiego. Na uroczystości w Waniewie obecni byli, między innymi, dwójka najmłodszych dzieci Krysiewiczów: Teresa Grochowska i Henryk Wołoszynowicz, oraz przedstawiciele władz państwowych: Barbara Fedyszak-Radziejowska, doradca Prezydenta RP, Dariusz Piontkowski, Minister Edukacji Narodowej oraz Magdalena Gawin, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Władysława i Stanisław Krysiewiczowie upamiętnieni w Waniewie – Instytut Pileckiego [online], instytutpileckiego.pl, 6 października 2019 [dostęp 2019-10-09] (pol.).
  2. Krysiewicz Stanisław, Krysiewicz Władysława [online], www.radiomaryja.pl [dostęp 2019-10-09].
  3. Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem by 1 January 2019 [online], yadvashem.org, s. 49 [dostęp 2019-10-09] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Bartoszewski, Zofia Lewinówna, Ten jest z Ojczyzny mojej. Wspomnienia z lat 1939–1945, wyd. 3, Warszawa 2007, s. 626.
  • Wacław Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, 38.
  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Polska, cz. 1, Israel Gutman i in. (red.), Kraków 2009, s. 359.
  • Janina Hera, Polacy ratujący Żydów. Słownik, Warszawa 2014, s. 276.
  • Rejestr faktów represji na obywatelach polskich za pomoc ludności żydowskiej w okresie II wojny światowej, Instytut Pamięci Narodowej, A. Namysło, G. Berendt (red.), Warszawa 2014, s. 391.
  • S. Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 367, 425.
  • Wacław Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988, s. 239.