Stanisław Ossoliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Ossoliński
Herb
Topór
Rodzina

Ossolińscy herbu Topór

Data urodzenia

po 1650

Data śmierci

1700

Ojciec

Mikołaj Ossoliński

Matka

Katarzyna Starołęska

Żona

Anna Birecka

Dzieci

Jan
Andrzej

Stanisław Ossoliński herbu Topór (ur. po 1650, zm. 1700) – starosta piotrkowski, (1680) podstoli lubelski, rotmistrz chorągwi koronnej (1673), dziedzic Hussakowa i właściciel Ustrzyk Dolnych.

Wywodził się z Ossolińskich zamieszkałych w Galicji w okresie XV do XVII wieku.

Drugi syn Mikołaja Ossolińskiego (1599–1663) – starosty radoszyckiego, piotrowskiego, nowotarskiego, skalskiego, knyszyńskiego, i matki Katarzyny Starołęskiej.

Miał brata przyrodniego Jerzego Ossolińskiego – syna Anny Korniakt (zm.1648), oraz siostry: Annę wydaną za Zygmunta Mniszcha, a po jego śmierci za Stanisława Baranowskiego i Katarzynę – wydaną za Ferdynanda Przerembskiego.

Żonaty z właścicielką Ustrzyk Dolnych – Anna Birecką – kasztelanową przemyską - wdową po Mikołaju Ustrzyckim, która po jego śmierci, zaślubiła nieznanego z imienia Siemianowskiego (zmarła po 1703 r.).

Pozostawił po niej dwóch synów: Jana i Antoniego, który w 1703 roku zabił swojego brata. Dzięki wstawiennictwu wpływowych osób uniknął kary śmierci i do końca życia pokutował w jednym z klasztorów.

Poseł sejmiku sieradzkiego na sejm 1683 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 625.

Źródła[edytuj | edytuj kod]