Stanisław Ostrowski (pułkownik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Ostrowski
Ilustracja
Stanisław Ostrowski (przed 1928)
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1880
Żytomierz

Data śmierci

nie wcześniej niż 1934

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Oficerska Szkoła Artylerii

Stanowiska

komendant szkoły

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons
Stanisław Ostrowski przed 21 czerwca 1933

Stanisław Ostrowski[a] (ur. 24 listopada 1880 Żytomierzu, zm. ?) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 listopada 1880 w Żytomierzu, w rodzinie Grzegorza i Józefy z domu Pfaff[2][3]. Ukończył dwie klasy w żytomierskim gimnazjum i siedem klas w Korpusie Kadetów w Kijowie, a następnie Michałowską Szkołę Artylerii (ros. Михайловское артиллерийское училище) w Petersburgu[4].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Od marca 1919 dowodził 9 ćwiczebnym dywizjonem artylerii w Łodzi[5]. 1 września 1919 został mianowany z dniem 28 maja 1919 dowódcą 10 Pułku Artylerii Polowej w Łodzi[6][5][7]. Od 12 lutego 1920 do 1921 dowodził 18 Brygadą Artylerii[8]. Na tym stanowisku 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[9].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W tym samym roku został szefem Wydziału Artylerii Głównej Szkoły Artylerii i Inżynierii. Jako oficer nadetatowy 18 pułku artylerii polowej w Ostrowi Łomżyńskiej został komendantem Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu[1][11]. Stanowisko pełnił od 1 czerwca 1923 do 17 lutego 1927 po czym został przydzielony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[12]. W marcu 1927 został mianowany członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego w Warszawie[13]. Z dniem 31 maja 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[14]. Mieszkał w Warszawie[15]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].

Był żonaty, dzieci nie miał[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stanisław I Ostrowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko, a wśród nich ppłk. dypl. piech. Stanisława II Ostrowskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 749, 813, 1522.
  2. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-26]..
  4. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  5. ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 65.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 91 z 2 października 1919 roku, poz. 3356.
  7. ↑ Leroch-Orlot 1929 ↓, s. 9, tu błędnie jako płk art. Klemens Ostrowski.
  8. ↑ Dywizjonierzy i brygadierzy 1927 ↓, s. 40.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 398.
  10. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 185.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 670, 736, 1382.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927 roku, s. 21.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 97.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
  16. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 849.
  17. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-16]..
  18. ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Ostrowski_(pułkownik)&oldid=69047433”