Stanisław Przybecki
 porucznik rezerwy piechoty
| |
| Data urodzenia |
? |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
  
| |
Stanisław Przybecki (ur. ?, zm. 7 września 1936 w Poznaniu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w szeregach 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa oraz w powstaniu wielkopolskim, a za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari[1][2]. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3]. W 1923 pozostawał oficerem rezerwowym 70 pułku piechoty w Jarocinie[4].
W 1936 był przypisany do miejscowości Separowo[5]. 7 września 1936 zmarł w szpitalu w Poznaniu po ciężkiej chorobie[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Śp. Stanisław Przybecki. „Orędownik Ostrowski”, s. 3, Nr 73 z 11 września 1936.
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2016-06-09].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 509.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 326.
- ↑ Wiadomości urzędowe. „Orędownik na powiaty nowotomyski i wolsztyński”, s. 1, Nr 70 z 23 czerwca 1936.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką pamiątkową „Orlęta”
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)
- Uczestnicy bitwy o Lwów 1918–1919 (strona polska)
- Zmarli w 1936
- Oficerowie 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa