Stanisław Szpotański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Szpotański
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1874
Suchcice

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1936
Kobyłka

Narodowość

polska

Krewni i powinowaci

Tadeusz Szpotański (brat)

Stanisław Szpotański (ur. 9 czerwca 1880 w Suchcicach, zm. 17 kwietnia 1936 w Kobyłce) – polski pisarz, historyk, publicysta, dyplomata, dziennikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem powstańca styczniowego. Od 1903 do 1907 był członkiem PPS. Od 1912 do 1925 przebywał poza obszarem ojczyzny. Zajmował się badaniem dziejów okresu mesjanizmu Adama Mickiewicza opracowaniem postaci polskich z XIX wieku. Podczas I wojny światowej działał we Francji na rzecz polskiej niepodległości.

Po 1918 był dyrektorem Biura Prasowego Poselstwa Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu. Od 1923 do 1925 był redaktorem pisma „Życie Polskie”. Był dyrektorem Polskiej Agencji Prasowej. W latach 20. powrócił do niepodległej II Rzeczypospolitej. Zamieszkał w majątku Międzylesie pod Tłuszczem, a od 1928 w Kobyłce. Od tego czasu tworzył powieści historyczne i dramaty. Był współpracownikiem „Kurjera Warszawskiego”

Zmarł 17 kwietnia 1936 w Kobyłce. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

W 1979 ukazała się książka pt. Stanisław Szpotański jako pisarz historyczny autorstwa Gustawa Ostasza, a w 2008 publikacja pt. Stanisław Ryszard Szpotański (1880-1936). Zapomniany pisarz mieszkaniec Kobyłki.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]