Stanisław Turek (oficer)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Jan Turek
„Zbaraż”
pułkownik dyplomowany artylerii pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1891
Stanisławów

Data śmierci

1940

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

12 Pułk Artylerii Polowej
11 Dywizja Piechoty

Stanowiska

szef sztabu dywizji
dowódca dywizjonu artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Stanisław Jan Turek, ps. „Zbaraż” (ur. 17 grudnia 1891[a] w Stanisławowie, zm. 1940[2]) – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 grudnia 1891 w Stanisławowie, w rodzinie Jana[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4]. W szeregach 12 pułku artylerii polowej uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W 1922 roku pełnił obowiązki szefa sztabu 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu, pozostając oficerem nadetatowym 12 pap. Z dniem 15 października 1922 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko szefa Oddziału IV[5]. Ukończył II Kurs Doszkolenia od 3 listopada 1922 do 15 października 1923 w Wyższej Szkole Wojennej. Uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 92. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6][7][8]. W latach 20. pozostawał z przydziałem do 12 pułku artylerii polowej w garnizonie Złoczów; w 1923 był przydzielony do Sztabu Generalnego[9], a w 1924 pełnił funkcję szefa sztabu 11 Dywizji Piechoty w Stanisławowie[10]. 12 stycznia 1927 roku został przeniesiony do 7 pułku artylerii polowej w Częstochowie na stanowisko dowódcy I dywizjonu[11]. W 1928 roku był dowódcą III dywizjonu w 12 pułku artylerii polowej[12]. W marcu 1932 został przeniesiony ze Sztabu Głównego na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Okręgowej Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie[13][14]. Służbę na tym stanowisku pełnił do 1939 roku[15]. Na stopień podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 2. lokatą w korpusie oficerów artylerii[16].

Podczas II wojny światowej działając pod pseudonimem „Zbaraż” w stopniu pułkownika był szefem Wydziału III Komendy Obszaru nr IV Krakowsko-Śląskiego Związku Walki Zbrojnej, po czym 18 kwietnia 1940 został aresztowany[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 24 lipca 1928, na podstawie metryki urodzenia, ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „18 grudnia 1892” na „17 grudnia 1891”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 239.
  2. ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 66.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-01].
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 818.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 16 września 1922 roku, s. 723.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 741.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 455.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 180.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 737.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 70, 658.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 2.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 386.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 236.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 425.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 429.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 377.
  17. ↑ Komenda Obszaru nr IV Krakowsko-Śląskiego AK. dws-xip.pl. [dostęp 2016-04-06].
  18. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  19. ↑ Odznaczenia oficerów na terenie korpusu lwowskiego. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 1627 z 13 listopada 1937. 
  20. ↑ M.P. z 1939 r. nr 57, poz. 100 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  21. ↑ M.P. z 1926 r. nr 17, poz. 48 „za zasługi, położone z narażeniem życia w akcji ratowniczej w czasie powodzi”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Turek_(oficer)&oldid=69533580”