Stanisław Wyszyński (kapitan)
kapitan administracji | |
Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
referent |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Stanisław Wyszyński (ur. 15 maja 1895 w Kurowicach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan administracji Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 maja 1895 w Kurowicach, w ówczesnym powiecie przemyślańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Pawła i Tatiany z Jaworskich[1][2][3]. Był członkiem Związku Strzeleckiego[1].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 3. kompanii I batalionu 3 Pułku Piechoty[4][5] . Został ranny na froncie karpackim[4][5] . W grudniu 1914 leczył się w Szpitalu Obrony Krajowej w Sopron[4][5] . W latach 1918–1920 walczył w szeregach 2 i 5 Pułku Piechoty Legionów[1]. Był ranny[1].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, awansując na chorążego. 22 czerwca 1926 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6], a minister spraw wojskowych wcielił do 21 Pułku Piechoty w Warszawie[7][8][9]. 15 lipca 1927 został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1927 i 38. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. We wrześniu 1933 został przeniesiony do Korpusu Kadetów Nr 3 w Rawiczu[11][12] na stanowisko wychowawcy[1]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 240. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[14]. W marcu 1939 pełnił służbę w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku referenta Wydziału III Rezerw[15].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika (sic!)[16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
31 marca 2008 minister obrony narodowej Bogdan Klich zmieniając decyzję swojego poprzednika z dnia 5 października 2007 mianował go pośmiertnie na stopień kapitana (sic!)[17].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18][2]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[20][3]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- Zbrodnia katyńska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 618.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-05]..
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-05]..
- ↑ a b c I Lista strat 1915 ↓, s. 68.
- ↑ a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 6 lipca 1926, s. 203.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926, s. 253.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 37, 277.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109, 551.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927, s. 211.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933, s. 197.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 114.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 392.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 306.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 431.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Decyzja Nr 140/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 marca 2008 zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 40.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, 1915-08-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Żołnierze Niepodległości : Wyszyński Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-02-05].
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)
- Kapitanowie administracji II Rzeczypospolitej
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 21 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1940
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich