Staw w Ogrodzie Krasińskich
52°14′53″N 21°00′05″E/52,248056 21,001389 Widok na staw i Pałac Krasińskich z zachodniego brzegu | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Wysokość lustra |
106,5 m n.p.m. |
| Wyspy |
jedna |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
0,1443 ha |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°14′53″N 21°00′05″E/52,248056 21,001389
| |
Staw w Ogrodzie Krasińskich[1][2][3] – staw w Warszawie na terenie Ogrodu Krasińskich.
Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Staw leży po lewej stronie Wisły, w stołecznej dzielnicy Śródmieście, na obszarze MSI Muranów, na terenie Ogrodu Krasińskich[4]. Położony jest na obszarze bezpośredniej zlewni Wisły[3].
Zgodnie z ustaleniami w ramach „Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.” staw położony jest na wysoczyźnie, a jego powierzchnia wynosi 0,1443 ha[1]. Zasilany jest okresowo poprzez sieć wodociągową, a odpływ odbywa się poprzez kanalizację[1]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 106,5 m n.p.m.[4]
Staw jest zbiornikiem powstałym w sposób sztuczny. Wybudowano go w latach 1891–1895. Zaprojektowany został przez ówczesnego starszego ogrodnika miejskiego Franciszka Szaniora jako element przekształcenia wcześniejszych założeń Ogrodu Krasińskich w park krajobrazowy[5]. Na akwenie zlokalizowano wyspę. Woda z miejskich wodociągów doprowadzana jest poprzez krótki strumień spływający z pagórka widokowego przez głazowisko z kaskadą[5]. Podobnie jak inne elementy ogrodu, staw nawiązuje do polskich krajobrazów i symboli narodowych. W projekcie Szaniora staw symbolizował Morze Bałtyckie, uchodzący do niego strumień – Wisłę, a głazowisko z kaskadą było reminiscencją gór[5]. Akwen wraz z dopływem był poddany pracom konserwatorskim i modernizacji, podobnie jak cały ogród, w latach 2012–2014[6].
Na zbiorniku wodnym posadowiona jest rzeźba autorstwa Leona Machowskiego przedstawiająca rybaków[7].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rada m.st. Warszawy: Załącznik tekstowy i tabelaryczny do Programu ochrony Środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010. [dostęp 2020-08-02]. (pol.).
- ↑ Biuro Naczelnego Architekta Miasta. Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju, Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy, Warszawa 2006, s. 35 [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
- ↑ a b Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 101 [dostęp 2020-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].
- ↑ a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2020-08-02].
- ↑ a b c Beata Fortuna-Antoszkiewicz i inni, Problemy rewaloryzacji i ochrony parków historycznych w centrum miasta na przykładzie Ogrodu Krasińskich w Warszawie, „Czasopismo techniczne. Architektura” (6-A/2012), Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, 2012, s. 145–166, ISSN 1897-6271.
- ↑ Zielona Warszawa, Ogród Krasińskich [online] [dostęp 2020-08-03].
- ↑ Odkrywamy Muranów. Nieznane i zapomniane miejsca. Zagadkowy budynek Stawki 1A..., „Echo Muranowa” (4, VIII/IX. 2013), 2013 [dostęp 2020-08-03].